![]() Opera & Operette Bayreuther Festspiele 2009 (1)
© Paul Korenhof, augustus 2009
|
||||||
De Bayreuther Festspiele 2009, de eerste na het terugtreden van Wolfgang Wagner, lijken zonder opzienbarend nieuws voorbij te gaan. Begrijpelijk. Het eerste festival dat geheel onder leiding stond van de halfzusters Eva Pasquier-Wagner en Katharina Wagner, werd naar buiten toe gekenmerkt door een 'pas op de plaats', maar intern werd er druk gereorganiseerd en gepland, iets wat bijvoorbeeld tot uiting kwam in kleine verbouwingen en organisatorische verschuivingen. Wel viel regelmatig de vrees te beluisteren dat een 'commerciëlere' opzet invloed zou hebben op het artistieke beleid, iets waartegen de Bayreuther Festspiele, ooit opgezet als extreme tegenhanger van de Parijse Opéra, juist zouden moeten waarschuwen. Dat de aanpak van de dames meer oog heeft voor de moderne commercie, is duidelijk. Vóór de voorstelling verzamelen sponsors hun gasten op een 'Probebühne' voor een welkomstdrankje, maar soms ook organiseren zij daar ook een openbare toelichting op de voorstelling van die middag. Ook elders is het zakenleven duidelijk aanwezig, maar al met al lijkt er weinig reden tot zorgen. In de nieuwe programmaboekjes ontbreken advertenties zelfs geheel in programmaboekjes en dat een bedrijf als Siemens, dat een rechtstreekse live-weergave van Tristan und Isolde naar de 'Festplatz' van Bayreuth en naar het wereldwijde internet mogelijk maakte, daarvoor ook genoemd wil worden, spreekt vanzelf.
De rechtstreekse uitzending van Tristan und Isolde was trouwens min of meer de opmerkelijkste gebeurtenis van dit jaar. Een première was er niet en enkele rolwijzigingen. bleken niet opzienbarend. Voor het Bayreuther nieuwscircuit was dat geen probleem, want geruchten zijn er altijd en dit jaar waren dat vooral de steeds sterkere aanwijzingen dat filmregisseur Quentin Tarantino de volgende enscenering van Der Ring des Nibelungen voor zijn rekening gaat nemen. Op zich een spannend vooruitzicht, maar we hebben de problemen meegemaakt met Lars von Trier die de vorige (of beter: de huidige) Ring voor zijn rekening zou nemen. Dat filmregisseurs ook voor het theater fascinerende ideeën kunnen hebben, neem ik zonder meer aan, maar om vier avonden met totaal vijftien uur muziektheater op poten te zetten en te zorgen dat het ook nog allemaal tot in het kleinste details functioneert, is toch iets anders dan het maken van een film die je na alle opnamen rustig kunt monteren. Barenboim Rienzi _________________________ index |
||||||