CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2019
Haydn L'Impatiente Haydn: Symfonie nr. 87 in A (L'Impatiente) Sacchini: C'est votre bonté que j'implore (uit Chimène ou le Cid Gluck: Fortune ennemie (uit Orphée et Eurydice) Lemoyne: Il va venir (uit Phèdre) Vogel: âge d'or, ô bel âge (uit Demophon) Grétry: Ô sort! par tes noires fureurs (uit Les Mariages samnites) Ragué: Symfonie in d, op. 10 nr. 1 Sophie Karthäuser (sopraan), Le Concert de la Loge o.l.v. Julien Chauvin (viool) |
 |
Ik besprak al eerder cd's van het Franse ensemble Le Concert de la Loge. Vrij kort geleden zelfs, in augustus, toen met de Franse sopraan Sandrine Piau in de vocale hoofdrol (klik hier). Ditmaal is het een andere vocaliste die de aandacht terecht opeist: de Belgische sopraan Sophie Karthäuser (door Harmonia Mundi voor deze gelegenheid 'uitgeleend' aan Aparté).
Maar het album bevat ook de Symfonie nr. 87 van Joseph Haydn, met de (niet door de componist gegeven) bijnaam 'L'Impatiente' (de ongeduldige), tevens de titel van deze cd. De symfonie kan - zij het niet rechtstreeks - in verband worden gebracht met de naam van het ensemble: Le Concert de la Loge. Maar zonder het achtervoegsel 'Olympique', want dat was immers de volledige naam van het ensemble dat rond 1780 werd opgericht en artistiek aangestuurd door Joseph Bologne de Saint-Georges uitgroeide tot een van de beste kamerorkesten van Europa. Het was ook dit orkest dat Haydn de opdracht gaf tot het componeren van de symfonieën nr. 82-87, voltooid tussen 1785 en 1786 en speciaal voorbestemd voor eerste uitvoering in Parijs. Vandaar ook dat Le Concert de la Loge die 'Parijse' symfonieën op het programma heeft: nr. 85, 'La Reine de France', verscheen al eerder (klik hier). Het zijn symfonieën die merendeels bol staan van 'Sturm und Drang', maar ook van onweerstaanbare inventiviteit en spiritualiteit. Het 'symfonisch aandeel' van dit album wordt afgesloten met een vrij onbekend werk: de Symfonie in d, op. 10 nr. 1 van Louis-Charles Ragué (1744-ca. 1793), een tijdgenoot van Joseph Haydn (1732-1809).
Onweerstaanbaar spiritueel is ook het overige programma, zowel wat het vocale als het instrumentale aandeel betreft. Karthäuser heeft alles in huis om deze Franse aria's een verbeeldingsvolle, expressieve stem mee te geven, vervuld van grote vocale souplesse en een volmaakte tekstbeheersing, ondersteund door een ensemble dat deze stukken eveneens op het lijf geschreven lijkt. De opname is verbazingwekkend goed.