1
![]() Column Klassieke muziek vraagt om 'zendingswerk'
© Aart van der Wal, 18 oktober 2015
|
||||||||
In deze columnrubriek is al herhaalde malen gepleit voor investeringen in muziekonderwijs op de basisschool, hetzij door de lokale, de regionale of de landelijke overheid, of gezamenlijk. Tot in de jaren tachtig van de vorige eeuw was het de gewoonste zaak van de wereld: muziekles op school, de al op jonge leeftijd kennismaking met zang, dans en andere vormen van muziek. Culturele vorming, het maakte deel uit van het basispakket. Geleidelijk verschoof dat beeld zich richting uitgang en kwam er uiteindelijk een einde aan deze vorm van onderwijs. De jeugd moest het voortaan doen met wat de ouders voor hen in petto hadden; vaak was en is dat weinig tot niets. Daarmee is niet een volledig beeld van de oorzaken van deze naargeestige ontwikkeling geschetst, maar het verklaart wel mede de tanende belangstelling voor de verschillende kunstvormen, waaronder die van de klassieke muziek, de opera en het ballet. Hernieuwde belangstelling? 'Zendingswerk' om de hoek Waarom ligt er 'zendingswerk' om de hoek? Wie de moeite neemt om de programma-overzichten van de lokale en regionale omroepen in ons land te raadplegen, schrikt: er is - een uitzondering daargelaten - niet of nauwelijks ruimte voor klassieke muziek. Dit klemt des te meer omdat Radio4, onze landelijke klassieke-muziekzender, ons op grote schaal in de steek laat met overwegend programma's die boter noch vis zijn. Er zijn gewoon teveel omroepen die volgens hun eigen 'profileringsmodel' te werk gaan en daardoor een uitermate fragmentarisch aanbod hebben gecreëerd. Het is Radio4 geweest die met open ogen in de overbekende valkuil is getrapt van een 'plaatje met een praatje', het samenstellen van programma's op basis van een 'stukje van dit en een stukje van dat', waardoor de luisteraar het zicht op het complete muziekstuk wordt ontnomen. Het is een van de bekende voorbeelden van de ontstane 'zapcultuur'. Programmatisch zappen welteverstaan, zappen door de programmamakers zelf. Die weinig positieve lijn moet helaas worden doorgetrokken naar de lokale en regionale omroepen, waar nog een nadeliger factor bijkomt: de samensteller annex presentator programmeert alleen wat hij zelf leuk of interessant vindt, waardoor het aanbod zowel persoonlijk is gekleurd als beperkt. Wie zijn hart heeft verpand aan de achttiende- of negentiende-eeuwse 'klassieken' denkt niet per se aan de muziek uit de renaissance, vroegbarok of twintigste eeuw. Wat dan ontbreekt is zoveel mogelijk variëteit met zo'n vijf eeuwen muziekgeschiedenis als uitgangspunt, in alle genres, van cellosonate tot symfonie, van cantate tot vioolconcert, van opera tot balletmuziek, van oratorium tot lied. Slotconclusie index | ||||||||