CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, november 2014

 

Sigfrid Karg-Elert - Complete Works for Flute

Impressions exotiques op. 134 - Sonata appassionata voor fluit solo op. 140 - Sinfonische Kanzone op. 114 - Suite pointillistique op. 135 - Fluitsonate op. 121 - 30 Caprices voor fluit solo op. 107

Thies Roorda (fluit), Nata Tsvereli (piano)

Naxos 8.573269-70 102' (2 cd's)

Opname: 2009-2013, Studio van Schuppen, Veenendaal

 

In 2010 besprak ik hier een cd die fluitist Thies Roorda uitbracht onder de noemer Beyond Late Romanticism met werken voor fluit en piano van onder andere Max Reger, Frank Martin en Sigfrid Karg-Elert. De Sinfonische Kanzone van laatstgenoemde werd de eerste steen van een nieuw project, de complete werken voor fluit en piano van Karg-Elert - bij zijn geboorte nog gewoon Siegfried Karg. Siegfried had al snel door dat je met een bijzondere naam meer aandacht trekt, en dus werd het Sigfrid Karg-Elert (1877-1933). Karg-Elert heeft meegelift op de opkomst van het harmonium (de psalmpomp), waarvoor hij wagonladingen werken componeerde. De overstap naar het orgel ligt voor de hand, en zo is Sigfrid de muziekgeschiedeins ingegaan als de schepper van een gigantisch oeuvre voor orgel. Zijn orgelwerken verkochten vooral in Engeland en Amerika als warme broodjes.

De componist Karg-Elert is een eclecticus met een brede smaak, en eerlijk is eerlijk, als je gevoelig bent voor dit laatromantische idioom valt hier veel te genieten. Sigfrid geeft je het gevoel dat hij rond 1900 vanaf een bergtop ruim zicht had op de ontwikkeling van de muziek in het dal: van Reger tot Debussy. Reger horen we terug in de Caprices voor fluit solo, een perfecte 'remake' van Bachs solosonates voor viool. De echte Reger, in een schijnhuwelijk met Debussy, horen we in de Suite pointillistique. Al die invloeden opspeuren lijkt een leuk spelletje, maar het is vooral een plezier om naar te luisteren. Zeker wanneer er zo goed gespeeld wordt als hier. Roorda mag dan geen internationale bekendheid zijn, hij vertegenwoordigt een muzikantenras dat in dit repertoire onontbeerlijk is - met een warme toon en een een uiterst flexibel vibrato. Het doet bijna een beetje 'ouderwets' aan maar past wonderwel bij deze nostalgische klanken. Wie de Sinfonische Kanzone al kende weet dat de opname werkelijk schitterend is.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links