CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, mei 2017

 

Joseph Jongen - La Musique

Jongen: Chanson Roumaine op. 25 - Parfum exotique op. 29 - Quand ton sourire me surprit op. 29 - Tableau gothique op. 29 - Que dans les cleux op. 45 - Les Cadrans op. 45 - Calme, aux quais déserts op. 54 - Les Pauvres op. 64 - Épiphanie des exilés op. 57 - Sur la grève op. 57 - Release op. 57 - La musique op. 135

Claire Lefilliâtre (sopraan), Oxalys: Shirly Laub en Frédéric d'Ursel (viool), Elisabeth Smalt (altviool), Amy Norrington (cello), Jean-Claude Vanden Eynden (piano)

Musique en Wallonie MEW 1684 • 46' •

Opname: april 2016, Conservatoire Royal de Bruxelles, Flagey, Brussel

   

Een van de zegeningen van de cd is de woekerende aandacht voor onbekend repertoire. Voor bewonderaars van Joseph Jongen (1873-1953) een ware zegen, want de afgelopen paar jaren zijn er meer opnamen van zijn werk verschenen dan in de halve eeuw daarvoor. Een belangrijke bijdrage wordt daarbij geleverd door het label Musique en Wallonie, waar eerder een cd met orkestwerken verscheen die ik hier besprak. Op de hier te bespreken uitgave staan twaalf liederen voor sopraan met begeleiding van een pianokwintet, een uiterst schaars artikel in de muziekliteratuur. Het enige voorbeeld dat ik ken, het Chanson perpetuelle uit 1898 van Ernest Chausson zou Jongen geïnspireerd kunnen hebben.

De kwaliteit van Chaussons creatie wordt op het tweede track van deze schijf geëvenaard in Parfum exotique op een tekst van Charles Baudelaire. Het is één van vijf liederen op. 29, waarvan nog twee werden opgenomen. Jongen was geen nieuwlichter en heeft zijn leven lang aan een idioom vastgehouden dat ergens tussen de romantiek van César Franck en de droomklanken van Claude Debussy is blijven zweven. De acerbiteit van Ravel was hem al een brug te ver, om maar te zwijgen van Strawinsky en Schönberg. Een zweem van melancholie hangt over ieder van deze nevelige miniaturen, en het is zeker niet de bedoeling om ze achter elkaar te beluisteren. Maar stuk voor stuk weten ze de aandacht te trekken en vast te houden.

Het ensemble Oxalys mag zich verheugen in de medewerking van pianist Jean-Claude Vanden Eynden, een man met een grote reputatie. Het instrumentale aandeel is dan ook van grote klasse, en het doet pijn om op te moeten merken dat de Franse sopraan Claire Lefilliâtre dat niveau niet weet te halen. Ze heeft een uitstekende reputatie en een goedgevulde discografie op het gebied van de oude muziek, maar hier mist ze de boot. Men wil op deze genereuze romantische klanken op zijn minst meegenomen worden door een stem die ontroert en vervoert. Haar zang krijgt nergens de vleugels die nu eenmaal onontbeerlijk zijn in dit repertoire. Op haar intonatie is gelukkig niets aan te merken, maar van iemand die zijn sporen in de oude muziek verdiend heeft verwacht men een zorgvuldiger dictie.

Om op een positieve noot te eindigen, en dat verdient deze uitgave echt: zoals altijd in de serie Musique en Wallonie is de vormgeving meer dan voortreffelijk. Alleen om het prachtige boekje met foto's en uitgebreide tekst (ook Nederlands) is dit de moeite van het aanschaffen waard. Binnenkort verschijnt een nieuwe titel met cellowerken van Jongen. Stay tuned.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links