CD-recensie
© Gerard van der Leeuw, januari 2023
Ernst Wilhelm Wolf - Selected Works for Clavier (E.W.) Wolf: Sonate in g - in Bes - in d - in F - Fantasie met een 13x gevarieerd thema Flóra Fábri (tangentenvleugel) |
Vrijwel gelijktijdig met de cd met Kerstcantates van Wolf (hier besproken) verscheen er bij CPO een cd waarop de Hongaarse klaveciniste Flóra Fábri op een tangentenvleugel klavierwerken van Wolf speelt. Je gelooft je oren niet!
 |
De door Georg Ott prachtig gerestaureerde tangentenvleugel van Christoph Friedrich Schmahl, Regensburg 1790 |
Dit zijn niet alleen buitengewoon interessante composities, ook het virtuoze spel van klaveciniste Flóra Fábri mag er wezen. Zij studeerde in Boedapest, München en Essen en werkt momenteel voornamelijk in Duitsland. En dan het instrument! Iets tussen een klavecimbel en een pianoforte in. Prachtig van klank, met een oneindig aantal dynamische mogelijkheden. Maar de tangentenvleugel werd al spoedig verdrongen door het pianoforte.
Wolf schreef zijn klavierwerk waarschijnlijk met het klavichord in gedachte. Want hoewel zijn eerste publicatie nadrukkelijk het klavecimbel noemt:
 |
is dat gezien de vele dynamische aanwijzingen, waarschijnlijk meer een verkooptruc: velen hadden immers nog een klavecimbel in huis en nog maar weinigen het moderne pianoforte. Amper een jaar later, in 1775 is de titelpagina in het Duits en worden nadrukkelijk het ‘Clavier oder Pianoforte’ (lees: klavichord of pianoforte) als instrument genoemd:
 |
Het meest interessante stuk op de cd komt uit de bundel uit 1785: Eine Sonatine, Vier affectvolle Sonaten und ein dreyzehnmal variirtes Thema, welches mit einer kurzen und freien Fantasie anfängt und endiget, Leipzig, 1785. Waarin op een vrije fantasie een thema volgt dat dertien keer gevarieerd wordt, om daarna terug te keren en weer over te gaan in een vrije fantasie. Meesterlijk hoe Wolf na 12 variaties in Bes-groot ineens overgaat naar mineur en dan via het thema langzaam terugkeert naar de harmonisch zeer geavanceerde fantasia:
 |
Flóra Fábri speelt werkelijk grandioos en de cd is dito opgenomen. Als je bedenkt dat Wolf in de eerste uitgave van de MGG (1968) in het lemma ‘Weimar’ helemaal niet voorkomt is er gelukkig sindsdien rond Wolf wel een en ander veranderd. Hij verdient het ten volle.