CD-recensie

 

© Aart van der Wal, maart 2022

Fantasia! - Dialogue for One

Telemann: Fantasia in b, TWV 40:4 - in e, TWV 33:21 - in a, TWV 40:3 - in C, TWV 33:14 - in C, TWV 40:6 - in d, TWV 33:2 - in d, TWV 40:7 - in g (Soave), TWV 33:29 - in b, TWV 33:33 - in e, TWV 40:9 - in A, TWV 33:31 - Postludium in Memoriam naar TWV 33:29/33:21/33:31

Pauline Oostenrijk (hobo en piano)
Cobra 0085 • 62' •
Opname: aug. 2021, Westvest90, Schiedam

   

Dat Pauline Oostenrijk zowel op de hobo als de piano een musiciënne van formaat is, bewees ze al eerder met het album The Notes are Swallows – Dutch Landscape Miniatures, door mij in mei 2020 besproken (klik hier voor de recensie), toen met werken van Bernhard van den Sigtenhorst Meyer en Alexander Voormolen. Hiermee kwam haar lang gekoesterde wens in vervulling: het combineren van haar liefde voor de hobo en de piano, maar ook in samenhang met Nederlandse literatuur en landschap. Een bepaald niet alledaags project dat van groot engagement getuigde.

Opnieuw laat zij zich op zowel hobo als piano van zich spreken, ditmaal met uitsluitend werken van Georg Philipp Telemann (1681-1767), de Duitse barokcomponist en tijdgenoot van o.a. Johann Sebastian Bach die een groot aantal juwelen in vrijwel ieder domein zijn naam heeft staan. Op deze cd horen we tien van diens Fantasieën (ze circuleren in uiteenlopende bewerkingen), waarvan er vijf uitgevoerd op hobo en vijf op piano, met daarnaast de 'Soave' uit de Fantasie in g, TWV 33:29 voor piano en ter afsluiting het door Pauline Oostenrijk zelf samengestelde 'Postludium in Memoriam' voor hobo (en heus, een hobo kan zéér smartelijk klinken...)

Voor Oostenrijk vormen deze fantasieën als het ware dialogen voor één persoon en ze doet dat met de van haar zozeer bekende muzikale bevlogenheid en techniek, een combinatie overigens die het altijd ‘doet'. Bekoorlijk, betoverend, kleurrijk, verbeeldend (Fantasia!), het zijn zomaar wat losse notities die ik bij haar spel plaatste. Wie mocht zeuren over de piano in plaats van het klavecimbel moet eerst maar eens naar dit spel luisteren, denk ik dan maar. Want niet alleen zijn deze 'Fantasia's' als solowerk wonderschoon, maar ze weten, zij het minder uitgesproken dan Bach dat deed in zijn sonates en partita's voor viool solo, ook meerstemmigheid te suggereren. En door ze afwisselen te spelen op hobo en piano ontstaat inderdaad een uit meerdere lagen bestaande 'dialoog voor één persoon'.

Het boekje mag bijzonder heten, met daarin afgedrukt brieven die zij speciaal aan overleden personen maar ook aan haar trouwe huisdier schreef die haar zeer dierbaar zijn geweest, met op de eerste plaats de componist Telemann, gevolgd door haar hoboleraar Huib Nieuwenhuizen (1950-2020), pianiste en vriendin Loes Geusebroek (1954-2011), en ten slotte Pam (2007-2021), de poes die volgens haar zeggen niks had met muziek, maar wel graag een dutje deed in de hobokoffer, of die zich lui uitstrekte over de opengeslagen partituur, uitgerekend op het moment dat Oostenrijk ermee aan het werk was. Maar Pam werd ernstig ziek en slechts een paar dagen voordat de cd-opnamen begonnen, liet men haar voorgoed inslapen. Is er van die herinneringen in de muziek zelf iets terug te vinden? Pauline laat er in het boekje geen misverstand over bestaan dat het zo is; en anders blijkt het wel het uit de drie door haar als In Memoriam samengestelde Telemann-fantasieën. De luisteraar is in ieder getuige van uitermate expressief spel, waarin de vele instrumentale kleuren een ware lust voor het oor zijn en de inspiratie een hoge vlucht neemt. Tom Peeters heeft voor de zoveelste prachtige opname gezorgd. Geweldig om op zoveel vakmanschap te mogen vertrouwen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links