CD-recensie

 

© Aart van der Wal, juli 2012

 

Schumann: Pianokwartet in Es, op. 47 - Pianokwintet in Es, op. 44*

Alexander Melnikov (piano), Jerusalem Quartet en Kyril Zlotnikov (cello)*

Harmonia Mundi HMC 902122 • 55' •

Opname:juli 2011, Teldex Studio, Berlijn

   

Bij wie eenmaal heeft kennisgemaakt met de expressieve krachtmeting van Martha Argerich, Renaud en Gautier Capuçon, en Dora Schwarzberg en Nora Romanoff-Schwarzberg in deze twee Schumann-werken (klik hier voor de recensie) zal mogelijk het besef indalen dat iedere volgende uitvoering zich daarmee zal moeten meten. De kans is dan levensgroot dat de nieuwkomers teleurstellen, zoals hier. Maar ik moet zeggen: het heeft me wel verbaasd, want zowel Melnikov als het Jerusalem Quartet - ieder op hun eigen terrein - zijn wel degelijk in staat om gloedvolle, zo niet superieure vertolkingen af te leveren. Bovendien, is er een idealer muzikaal koppel denkbaar dan Melnikov en Isabelle Faust? De vele recensies, ook op deze site, laten daarover geen enkel misverstand bestaan. En dan is daar het Jerusalem dat bij wijze van spreken herhaaldelijk de hemel in werd geprezen met hun spel, maar ook met hun kijk op bijvoorbeeld de strijkkwartetten van met name Joseph Haydn. Toch. ik mis iets fundamenteels in deze Schumann-uitvoeringen, iets dat ik niet beter of anders kan omschrijven als een gebrek aan persoonlijke betrokkenheid bij deze - vaak door merg en been gaande - romantisch georiënteerde kamermuziek. Naar mijn gevoel is dit echt Schumann op zijn allerbest, maar we krijgen het in die mate niet voorgeschoteld. Het is ook muziek die soms heel dicht bij de lichtheid van Mendelssohn staat, al zou je dat bij Melnikov/Jerusalem niet zeggen: waar het vederlicht moet zijn (op. 47, Scherzo, Molto vivace), is het geaccentueerd en nodeloos zwaar aangezet; waar expressieve kracht de doorslag moet geven, wordt het een bijna terloopse affaire (op. 44, Allegro ma non troppo). Zet daar Argerich cum suis er eens naast en het verschil in termen van gloed en intensiteit is dat van dag en nacht. Merkwaardig toch: deze cd biedt zo op het eerste gehoor uitstekende vertolkingen, tot die van Martha Argerich 'and her friends' in Lugano ernaast worden gelegd. Trouwens, de EMI-opname is ook beter, de instrumenten beter gedefinieerd en in de ruimte geplaatst..


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links