![]() CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2012
|
Schubert: Fantasie in C, D 934 - Rondo brilliant in b, D 895 - Vioolsonate in A, D 574 Carolin Widmann (viool), Alexander Lonquich (piano) ECM New Series 2223 476 4546 • 64' • Opname: oktober 2010, Reitstadel, Neumarkt (D) Onverplichte huismuziek, zo oordeelde men vroeger vaak over deze stukken van Schubert voor viool en piano. Het duurde echter wel even alvorens de grootheid van deze stukken werd herkend. 'Der Schwammerl' (zoals hij door zijn vrienden werd genoemd, ofwel een grote paddestoel in Oostenrijks dialect) stond in de diepe schaduw van zijn tijdgenoot Beethoven, de componist die nieuwe grenzen had gesteld die niet meer te overschrijden leken. Wat toen en nog veel later gemakshalve over het hoofd werd gezien was dat Schubert, de als burgermannetje getypeerde biedermeier, in nauwelijks tien jaar de reuzenstap maakte van muzikaal nog dolende adolescent naar de grote werken als de 'Große C-Dur' D 944, de pianosonates D 958, 959 en 960, het Strijkkwintet, natuurlijk Winterreise en de onvoorstelbare diepgang van de laatste losse liederen die onder de alleszeggende, door de muziekuitgever bedachte titel Schwanengesang na zijn dood werden uitgegeven. Ofschoon de jonge generatie topviolisten en hun begeleiders zich ook met groot enthousiasme en succes zowel in de concertzaal als op cd op deze stukken hebben geworpen is er zeker nog ruimte voor nieuwe interpretaties, zoals deze door het duo Widmann/Lonquich. Carolin Widmann heeft vooral furore gemaakt met eigentijds repertoire, dat bovendien deels speciaal voor haar is en nog wordt geschreven. Dat overkomt niet iedere grote violist(e), maar het is het bewijs van Widmanns grote affiniteit met de muziek van haar componerende tijdgenoten (nog in februari gaf ze in de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw de Nederlandse première van Christian Masons duo voor viool en piano Learning Self-Modulation). Misschien speelt mee dat zij de zus is van de componist en klarinettist Jörg Widmann, die trouwens eveneens behoorlijk aan de internationale weg timmert? Dat de eigentijdse muziek gewoon in haar genen zit, bijvoorbeeld? Genoeg gespeculeerd, naar Schubert, die zo'n honderdtachtig jaar geleden ook eigentijdse muziek schreef. index |