CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2024
The Romantic Piano Concerto (87) Reinecke: Pianoconcert nr. 3 in C, op. 144 - Konzertstück op. 33 Sauer: Pianoconcert nr. 2 in c Simon Callaghan (piano), Sinfonieorchester St. Gallen o.l.v. Modestas Pitrenas Het album verschijnt rond 7 juni |
|
In de fascinerende serie The Romantic Piano Concerto van het Britse muzieklabel Hyperion was nr. 85 geheel gewijd aan Carl Reinecke (1824-1910), over wie u in de recensie (klik hier) meer kunt lezen. In deze laatste aanwinst, nr. 87, worden diens in 1877 voltooide Derde pianoconcert (met daaraan nog toegevoegd het openingsallegro met het alternatieve slot) en het Konzertstück op. 33 (gepubliceerd in 1853) vergezeld door het uit 1901 stammende Tweede pianoconcert van Emil Georg Conrad von Sauer (1862-1942), waarmee diens naam voor het eerst in ons recensiekatern voorkomt.
 |
Sauer was niet alleen een Duitse componist, maar ook pianist en docent. Hij kreeg in zijn studiejaren veel mee van zijn beide leraren: Nikolaj Rubinstein en Franz Liszt. Zelf heeft hij die twee studiejaren bij Liszt niet wezenlijk bepalend zijn geweest voor het verloop van zijn carrière als pianist, maar in zijn composities is diens invloed wel degelijk goed herkenbaar.
Sauer groeide na zijn leerjaren al snel uit tot een van de meest vooraanstaande pianisten van zijn generatie. Tijdgenoten hebben melding gemaakt van niet alleen Sauers grote technische kwaliteiten, maar ook dat hij als vertolker vooral een vloeiende speelstijl ambieerde, vrij van glitter of overdrijving. In de opnamen die van hem bekend zijn valt dit niet alleen op, maar blijkt daaruit ook Sauers strikt heldere stemvoering en zijn aandacht voor het detail ten aanzien van frasering en articulatie. Van pianistische bombast moest hij, zo blijkt tevens, evenmin iets hebben. Zo bezien mag hij zelfs als een 'moderne' pianist worden bestempeld. Het zijn eigenschappen die in de verschillende overgeleverde opnamen goed tot hun recht komen, met misschien wel als meest aansprekende voorbeeld de beide Liszt-concerten met het door Felix (von) Weingartner geleide Orchestre des Concerts du Conservatoire, door Dutton B0001DCXLK digitaal aanmerkelijk opgefrist. Op het Arbiter-label zijn er voorts technisch minder geslaagde live-opnamen uit 1940 samengebracht, met het Concertgebouworkest onder Willem Mengelberg. Marston Records bracht op drie cd's de 'complete commercial recordings' van Sauer uit. Daarmee is er voldoende materiaal voorhanden om een meer dan redelijke indruk te krijgen van Sauers vertolkingskunst.
Het zijn elementen die we ook terug kunnen horen in zijn Tweede pianoconcert, waarin de Britse pianist Simon Callaghan en het symfonieorkest van Sankt-Gallen onder de uit Litouwen afkomstige dirigent Modesta Pitrenas zich, evenals in de beide werken van Reinecke, opnieuw van hun beste kant laten horen; en dat is zeker niet gering.
De opname klinkt puik, de speelduur: bijna 99 minuten zónder enig kwaliteitsverlies!