CD-recensie

 

© Aart van der Wal, april 2017

 

Mozart: Mis nr. 15 in C, KV 317 (Krönungsmesse) - Vesperae solennes de confessore KV 339

Sandrine Piau (sopraan), Renata Pokupic (alt), Benjamin Bruns (tenor), Andreas Wolf (bas), accentus, insula orchestra o.l.v. Laurence Equilbey

Erato 0190295872533 • 52' •

Opname: september 2016, Cathédrale Notre-Dame de Saint-Omer (F)

 

De juiste karakterisering, daar gaat het volgens mij in Mozarts kerkmuziek toch vooral om. Dat ongrijpbare mengsel van jubel, reflectie, spiritualiteit en niet in de laatste plaats godsvertrouwen, gevat in een adembenemende instrumentale en vocale schittering. Hoe dirigeer je zulke muziek het beste? Zo dus. Strak maar niet minder levendig, energiek maar niet gehaast, met veel aandacht voor timbre en detail. Muziek die simpelweg te goed is om er niet met de grootste zorg mee om te gaan. Muziek ook die het niet verdient dat haar diep gevoelde sensualiteit wordt ondergraven. En wat al helemaal niet past is een romantisch sausje dat het heldere zicht ontneemt op een van de mooiste missen van Mozarts hand.

Schitterende, flonkerende muziek van deze signatuur verdient een uitvoering die daaraan volledig recht doet en daarmee voor een unieke belevenis kan zorgen. De Franse dirigente Laurence Equilbey en haar 'troupe' maken het allemaal volledig maar. Haar uitvoeringsstijl lijkt zeker op die van wijlen Nikolaus Harnoncourt, maar dan zonder diens soms bijna 'pompende Klangrede' (Christopher Hogwood was wat dit betreft gematigder en zeker niet minder kleurrijk). In stilistisch opzicht doet het denken aan het gekruide 'Sturm und Drang' concept van haar landgenoot Jérémie Rhoher, maar dan minder heftig. Het bevalt uitstekend en te meer omdat de dynamische proportionaliteit niet uit het lood wordt gezet, de frases niet worden afgeraffeld en er geen sprake is van de kortademige articulatie die deze werken al bij voorbaat beroofd van een (jawel!) ongerepte schoonheid. Het is een opvatting waar de solisten zich even gemakkelijk in voegen als koor en orkest (waarom de namen met kleine letters geschreven? HOOFDLETTERS!) Het levert een soortgelijke ideale samenwerking als collega Siebe Riedstra reeds vaststelde in zijn bespreking van de uitvoering van Mozart Requiem en waaraan ik niets heb toe te voegen. Mooie opname! Ik begrijp alleen niet waarom het cd-boekje los is bijgepakt in plaats van keurig in de insteekgleuf. Bovendien is het catalogusnummer op de rug vrijwel onleebaar. Dat kan beter, Erato/Warner!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links