CD-recensie
© Aart van der Wal, december 2011
 |
Krufft: Hoornsonate in E
Beethoven: Hoornsonate in F, op. 17
Haydn: Largo (naar het Reiter-Quartett op. 74 nr. 3)
Leidesdorf/Bellonci: Hoornsonate in Es, op. 164
Anneke Scott (natuurhoorn),
Kathryn Scott (fortepiano)
Challenge Classics CC72515 • 64' •
www.annekescott.com
www.kathryncok.com
www.challenge.nl
 |
De natuurhoorn bezit geen ventielen, wat het leven voor de natuurhoornist heel wat lastiger maakt dan voor zijn ventielcollega, die voor de chromatische reeks de hulp van de ventielen inroept. De natuurhoornist moet het daarentegen toch vooral van de techniek van het overblazen hebben, maar zelfs als hij dat perfect kan komen er toch niet meer dan de natuurtonen uit zijn instrument. Alle tonen die daarbuiten vallen worden gespeeld met behulp van de stoptechniek: met de hand in de beker kan de toon naar believen worden verlaagd. Wie perfect op de natuurhoorn kan spelen is een heel groot hoornist. Onder perfectie wordt dan niet alleen op het overblazen en het stoppen gedoeld maar ook op een glanzende toon en lange gebonden noten (legato). Wie zo'n hoornist nog niet kent moet onverwijld deze cd aanschaffen, want Anneke Scot is zo'n natuurtalent opde natuurhoorn. Brahms, een groot aanhanger van dit instrument, zou er heel, heel blij mee zijn geweest!
Kathryn Cok is eveneens een natuurtalent, maar dan op de fortepiano. In februari 2009 besprak ik fagotsonates van Krufft, met Wouter Verschuren als de fagottist (klik hier). Ik merkte toen o.a. op dat beiden gepokt en gemazeld in de authentieke uitvoeringspraktijk, zich niet als boekhouders van een lang vervlogen verleden presenteerden, maar als spiritueel gedreven musici die met hart en ziel in deze muziek geloven en met aanstekelijk enthousiasme ons terugbrengen naar de huismuziek van de negentiende eeuw. Dat geldt ook nu weer, ditmaal met Anneke Scott als haar 'sparring partner'. Ieder stuk krijgt onder hun handen zijn eigen, unieke soortelijk gewicht, dat het ver weg houdt van routine en middelmatigheid. Zowel voor Scott als voor Cok geldt dat ook de 'oude' muziek springlevend is. Het gloedvolle hoornspel van Scott plaatst ons als het ware in de wereld van het negentiende-eeuwse virtuozendom, toen de grote hoornisten van hun tijd overal in Europa furore maakten en en met hun spel groot respect afdwongen.
Anneke Scott bespeelt een natuurhoorn van Andreas Jungwirth (1997) naar Lausmann (ca. 1790), Kathryn Scott een fortepiano van David Winston (2007) naar Michael Rosenberger (ca. 1798). De fraai uitgebalanceerde en heldere opname werd in november 2007 gemaakt in Londen, in de Balletica Studios, Covent Garden. De verhelderende toelichting in het cd-boekje stamt van Anneke Scott.
Wie nog meer van de klank van de natuurhoorn wil genieten verwijs ik graag naar de Harmonia Mundi-uitgave die is gewijd aan muziek van Brahms, met o.a. Teun van der Zwart op natuurhoorn (klik hier).