CD-recensie

© Aart van der Wal, juni 2023

Koning George II gaf zelfs zijn meest in aanzien staande hofcomponist het nakijken toen hij speciaal om Händel vroeg om de muziek te schrijven voor de kroningsplechtigheid in 1727. Het bleek een succesnummer dat met gemak de eeuwen wist te trotseren en nog steeds grote populariteit geniet, met Zadok the Priest als regelrechte uitschieter. Logisch dus dat de vier anthems als geliefde stukken ook in de historiserende uitvoeringspraktijk zich een vaste plaats hebben veroverd.

De belangrijkste aanvulling (hoewel het nauwelijks acht minuten in beslag neemt) op deze cd bestaat uit The Lord is a Sun and a Shield van William Croft, gecomponeerd om de kroning van George I in 1714 de nodige luister bij te zetten. Muziek van Croft (‘With Noise of Cannon‘) is toevallig genoeg ook terug te vinden op een andere Händel-cd, geheel gewijd aan de Vrede van Utrecht in 1713 ( u vindt hier de bespreking), een productie van Channel Classics. Händel mag dan met kop en schouders boven zijn tijdgenoten uitsteken, dat maakt Croft nog niet tot een toondichter die geen aandacht zou verdienen. Bij deze dus.

De vier instrumentale deeltjes uit Händels An Occasional Oratorio HWV 62 en de Chaconne van tijdgenoot John Blow lijken er binnen de gegeven context met de haren bijgesleept. Met een kroning hebben ze in ieder geval niets van doen, wat niet wegneemt dat het zeker aantrekkelijke muziek is.

De uitvoeringen door het befaamde barokensemble Akademie für Alte Musik Berlin en het niet minder bewonderenswaardige RIAS-Kammerchor zijn in een woord magnifiek. De algehele benadering van dirigent Justin Doyle is ietwat ingehouden, tenminste als er twee andere vertolkingen bij worden gehaald: die door The English Concert en het Choir of Westminster Abbey onder Trevor Pinnock (Archiv-Produktion) uit begin jaren tachtig, en dichter in de tijd, zelfs nog maar twee jaar terug, Le Concert Spirituel geleid door Hervé Niquet (Alpha). Echter, een bepaalde voorkeur, ook wat betreft de opname, heb ik niet: voors of tegens heb ik niet kunnen registreren en anders is het alleen een kwestie van persoonlijke smaak, al maak ik wel melding van de ietwat scherpere strijkersklank op de Archiv-opname (op elektrostaten opvallender dan op dynamische luidsprekers). De versie die ik hier heb is nog uit het beginstadium van de cd: de muziek begint zonder enige akoestische introductie, begin jaren tachtig nog deel uitmakend van het 'leerproces'.

index