CD-recensie
© Aart van der Wal, september 2024 |
In mei besprak ik het eerste deel van wat ongetwijfeld zal uitmonden in een project dat alle liederen van Johannes Brahms zal omvatten. In die zin treedt het Schotse muzieklabel Linn in de voetsporen van het Engelse Hyperion. Het wat mij betreft belangrijkste nieuws is wel dat dit tweede deel er beter vanaf komt dan het eerste, wat alles te maken heeft met de liedkunst die naar een hoger niveau wordt getild dan het geval was bij Thomas Oliemans. In mijn eerste bespreking (klik hier) ging ik er ten onrechte vanuit dat het de Nederlandse bariton was die een groot deel van Brahms' liedoeuvre op cd zou gaan zetten, maar blijkbaar had ik nog niet ver genoeg gekeken, zoals nu ook blijkt. En gelukkig maar, want het aandeel van de mezzo Sarah Conolly en de bas-bariton Hanno Müller-Brachmann is in een woord magnifiek, terwijl Malcolm Martineau – het lijkt zijn ‘handelsmerk' te zijn – zich als ‘begeleider' (wat heet…) een ware rots in deze woelige wateren toont. Hij articuleert fabuleus en is tot in het kleinste detail de even verbeeldingsvolle deelgenoot van de verhaallijn. Wie wat zingt blijkt niet uit het cd-boekje, maar een luisterend oor is uiteraard al voldoende om hier wegwijs uit te worden. En over luisteren gesproken: er is sprake van twee schitterende stemmen die indrukwekkende tekstbeleving paren aan technisch volmaakte vocalistiek. Hoogstens hadden in een incidenteel geval mijn zintuigen nog een fractie meer geprikkeld kunnen worden, maar dat heeft dan, wat het aandeel van de mezzo betreft, meer te maken met vocale rijpheid boven frisheid. Ik heb het overigens niet echt als een bezwaar ervaren, stip het slechts aan. De opname is zeker geslaagd, maar wel maak ik me enige zorgen omtrent de verschillende locaties met hun specfieke akoestische kenmerken. Al voeg ik er wel aan toe dat het niet waarschijnlijk is dat zonder onderbreking de ene na de andere cd zal worden beluisterd. index |
|