Opera en operette 'Adembenemende' Aida in Spanga
© Tjako Fennema, augustus 2018
|
||||||||||||
Hoe warm het was en hoe ver. 10 avonden voor in totaal 6000 bezoekers. Weiland-opera in Spanga (nabij Wolvega). Verdi: Aida van Verdi
Toegegeven, Verdi's Aida die in 1871 in Caïro in première ging, is opgezet als een spektakelstuk en was voor de componist een vette opdracht. Niet de opening van het Operahuis van Caïro werd gevierd - dat geschiedde in 1869 met Rigoletto - en niet - zoals vaak beweerd - om de openstelling van het Suezkanaal te vieren. Dat feest was wel de inspiratiebron voor Aida en voor de khedive aanleiding de onderkoninklijke beurs open te trekken (150.000 franc, betaalbaarstelling bij de Banque de Rothschild te Parijs). Dirigent van de première in Caïro was overigens Il Paganini di contrabasso, Giovanni Bottesini, vooral bekend vanwege diens contrabasconcert. In het plan voor Aida was ruimte voor een horde aan slaven, trompetterkorpsen, figuranten en desnoods wilde dieren. Nadien vond Verdi het voor de Italiaanse première allemaal veel te veel.
Verdi in Spanga Er zat vaart in de avond (twee uur en een kwartier exclusief pauze) en geen sprake van houterigheid bij koor, solisten en orkest. Dat is voorwaar een groot compliment! De oprechte operaliefhebber verdrinkt in deze Aida wel in het teveel aan beelden en indrukken, waardoor zang en orkest wat ondergesneeuwd raken; en dat in de heetste maand van het jaar. De hand van Corina van Eijk is onmiskenbaar aanwezig. Ze tekende met de opvoering en alle nevenactiviteiten voor een avond totaaltheater van wagneriaanse allure. De filmprojectie op de reusachtige achterwand was overweldigend maar leeft - zoals wel vaker in Spanga - te vaak een eigen leven los van de opera, tenzij je Corina's breed uitgemeten visueel vormgegeven thema's 'macht en intrige/oorlog en liefde' voor lief neemt. Maar toch: de enorme, brede filmwand droeg ook menigmaal op imposante wijze bij aan het verhaal en bood solisten en figuranten de kans om zowel virtueel als lijfelijk het verhaal gestalte geven. Erg knap! Daarmee is een avond als deze in te schalen in de evenementisering in ons land. Het is voorstelbaar dat een deel van het publiek voor een 'feestavond' is gekomen en amper weet heeft van Aida. Maar zou dat in de zomeropvoeringen in Verona anders zijn? Er wordt terecht al genoeg geklaagd over het vermaledijde regisseurstheater en de vaste bezoeker van Spanga weet dat regisseur Corina van Eijk elk keer weer voor opmerkelijke visuele invalshoeken zorgt, met erotische accentjes als vaste prik. En we leven toch in het visuele tijdperk? Nou dan!
"Vroeguh" Microfoontechniek schiet zinvol te hulp
Daarom maar eens gesproken met Koen Keevel van het bedrijf PME Tecnica die het geluidsplan ontwierp en begeleidde. Ik had niet waargenomen, zo meldde hij, dat boven in de zaal nog een onzichtbare "centercluster" hing, een samenstel van luidsprekers. Verder zit elke avond in de zaal een technicus die op basis van het speelplan voortdurend klankregelaars open- en dichtschuift. Privégesprekken van koorleden die even niets te doen hebben dringen zodoende niet door tot de zaal. Hij plaatst ook accentjes op momenten dat het orkest de zang dreigt te overstemmen, maar dat geschiedt heel delicaat. De microfoons in de orkestbak hebben een dubbelfunctie, zo kunnen medewerkers achter de coulissen en in de kleedkamers de voortgang volgen.
Er omheen Wat te zeggen van het gedoe met mobieltjes? Vervelend is dat links en rechts veelvuldig en langdurig mobieltjes in de lucht worden gestoken om filmpjes te maken. Maar die oplichtende schermpjes zijn best irritant. index |
||||||||||||