DVD-recensie

 

Richard Strauss: Eine Alpensinfonie

 

© Aart van der Wal, juli 2004

 

R. Strauss: Eine Alpensinfonie, op. 64.

Zürich Tonhalle Orchester o.l.v. David Zinman.

RCA DVD 82876.50663-9 • 55' •


Het is op zich een voor de hand liggende combinatie in het multimediatijdperk: muziek die van daarbij passende beelden wordt voorzien, zoals hier de imposante landschapsfotografie van Tobias Melle.

De muziekcriticus Paul Bekker was niet zo enthousiast over dit buiten alle toenmalige grenzen vallende opus: "Ich glaube nicht, daß wir von dieser Kunst noch etwas zu hoffen haben, was über die Wirkung des unterhaltenen Spiels hinausgeht." Met zo'n 130 orkestinstrumenten en de toevoeging van wind- en dondermachinerie is het zonder enige twijfel een soort natuur-realistisch pandemonium geworden, Strauss' 'Naturlaut' met nogal eens al te veel de nadruk op 'laut'. Want het kan érg luid worden... Maar er zijn gelukkig ook ruisende beekjes, klaterende watervallen, met bloemen bezaaide alpenweiden en wijdse vergezichten.

De fotoreportage is fraai in de partituur geïntegreerd en dankzij de smaakvolle overgangen is het een indrukwekkende manifestatie geworden van beeld en klank. De foto's passen de muziek als een handschoen en het minste dat er toch van gezegd kan worden is dat het een zeer zorgvuldig uitgewerkte productie is geworden.

Maar de driedimensionale ervaring ontbreekt en na een paar keer kijken is het letterlijk verder wel bekeken. Zinmans vertolking helpt daarbij niet echt want hij mist hier duidelijk de verbeelding van Haitink (Philips). Karajan (DG) en - toch wel onverwacht - Mehta (Decca).

In de 5.1 surround modus wordt het fors uitpakkende koper vanuit alle hoeken van de kamer op me af gevuurd en kom ik absoluut niet te weten wáár de musici nu eigenlijk zitten. Ze zitten overal en nergens. Liever in stereo dus en dan blijkt dit een uitstekende opname te zijn.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links