Händel: Messiah.

Lynne Dawson (sopraan), Hillary Summers (alt), John Mark Ainsley (tenor), Alastair Miles (bas), The Choir of King's College Cambridge, The Brandenburg Consort o.l.v. Stephen Cleobury.

Live-opname Pieterskerk, Leiden 1994.

Brilliant Classics DVD 92520.

Wie een fraaie Messiah op cd zoekt: Klik hier (Spotify)

 

 

---

De meeste liefhebbers van dit indrukwekkende oratorium zullen een of meerdere opnamen in de kast hebben staan, maar ik ken geen dvd-uitgave die zo indrukwekkend is als deze reeds in 1994 in de Pieterskerk in Leiden opgenomen live-uitvoering. We krijgen een van groot stijlbesef getuigende vertolking voorgeschoteld, die vanaf de eerste inzet volstrekt overtuigt. Hier is sprake van werkelijke bezieling, zonder dat concessies worden gedaan aan de historiserende uitvoeringspraktijk.

Het solistenteam is werkelijk formidabel, zowel technisch als interpretatief. Hillary Summers is een wáre alt, die voortdurend demonstreert dat zij boven de materie staat ('But who may abide' en 'He was despised'). De sopraan Lynne Dawson gebruikt haar prachtige stem met een ruim bereik niet om te epateren, maar om de betekenis van haar tekst optimaal op de toehoorders over te brengen ('And he shall feed his flock' en 'How beautiful are the feet'). In dit werk is de tenor vaak de zwakke partij, maar niet hier, met een buitengewoon geïnspireerde John Mark Ainsley, die met het grootste gemak zijn aria's gestalte geeft ('Behold, and see if there be any sorrow' en 'Thou shalt break them'). De bas Alastair Miles klinkt als een klok in 'The people that walked in darkness' en 'Why do the nations?' Een apart compliment ook voor de trompettist Crispian Steele Perkins, die op zijn 'natuurinstrument' de bas-aria 'The trumpet shall sound' een bijzondere glans verleent.

Dan is er het koor van King's College in Cambridge dat niet alleen grote transparantie en voorbeeldige dictie ten beste geeft, maar bovendien zonder enige nadruk of opsmuk een staaltje tekstbeleving laat horen dat diepe indruk maakt. Natural singing zou ik het willen noemen (de Engelsen lijken er patent op te hebben, ze zingen écht met plezier, met een bloeiend koorleven als resultaat). Een van de glansstukken, 'For unto us a Child is born', kan zich in deze uitvoering zelfs meten met de alom geroemde cd-opname die Christopher Hogwood maakte met het koor van Christ Church Cathedral in Oxford (ingestudeerd door Simon Preston) en zijn Academy of Ancient Music (L'Oisau-Lyre).

Het fraai spelende en al even geïnspireerde Brandenburg Consort maakte zich de authentieke uitvoeringspraktijk al vele jaren geleden eigen en dat straalt van dit op replica's van historische instrumenten musicerende ensemble ook af. De klank is zeer verzorgd, de oneffenheden zijn op de vingers van een hand te tellen. Dirigent Stephen Cleobury, toen al een veteraan in dit metier, zorgt voor de lange adem, speelt bij de fraseringen sterke troeven uit en geeft er voortdurend blijk van dat hij deze muziek in zijn hart heeft gesloten. Hij bekommert zich liefdevol om de vele schitterende details die deze partituur rijk is, zonder evenwel de structuur ook maar een moment uit het oog te verliezen. Terecht koos hij niet voor de pomp and circumstance die zo vaak van het 'Hallelujah' wordt gemaakt (waardoor het meer en meer op ketelmuziek gaat lijken). Als de pauken en de trompetten in actie komen is dat weliswaar een imposant moment, maar het stijlbesef (lees de goede smaak) overheerst gelukkig.

De bijzonder goed geslaagde opname maakt er een luisterfeest van, maar de cameraregie is al even smaakvol en overtuigend. Een minpuntje geldt het ontbreken van een inlegboekje en ondertiteling, wat alleszins met de zeer bescheiden prijs van deze dvd te maken zal hebben gehad. Een foutje in de trackopgave kan de pret niet drukken (nr. 20, het recitatief 'Then shall the eyes of the blind' wordt niet gezongen door de alt, maar door de sopraan).

De 'moderne' versie door The Academy of St. Martin-in-the-fields onder leiding van Neville Marriner heeft zeker ook zijn bekoring, maar de tenor Michael Chance is in dit werk zeker niet mijn favoriet. Voor de cd-versie kunt u naar mijn smaak niet beter terecht dan bij Christopher Hogwood met zijn Academy of Ancient Music (L'Oiseau-Lyre), ook al is deze (overigens schitterende) opname al ruim vijfentwintig jaar oud

---