DVD-recensie
Glyndebourne Festival Opera, a gala evening
© Aart van der Wal, juli 2004
Glyndebourne Festival Opera, a gala evening.
Fragmenten uit opera's van Britten, Gershwin, Monteverdi, Mozart, Richard Strauss, Rossini, Stravinsky en Verdi. Felicy Lott, Montserrat Caballé en Cynthia Haymon (sopraan), Frederica von Stade (mezzosopraan), Kim Begley (tenor), Benjamin Luxon en Ruggero Raimondi (bas), koor en orkest van Glyndebourne Opera o.l.v. Bernard Haitink en Andrew Davis.
Arthaus Musik 100.432 • 1.53' •
In juli 1992 presenteerde de Glyndebourne Opera een gala-avond - en wat voor een! - om fondsen te verwerven voor de nieuwbouw van het inmiddels volstrekt uit de tijd geraakte theater dat sinds de oprichting van Glyndebourne, in 1934, in gebruik was geweest.
Op 28 mei 1994 was het dan zover en kon het nieuwe complex met Mozarts Le nozze di Figaro in gebruik worden genomen, op de dag af zestig jaar na de eerste uitvoering in het vorige theater, en toen eveneens met Le nozze.
Als u alles wilt weten over Glyndebourne kunt u daarvoor terecht op www.glyndebourne.com.
Maar in juli 1992 was het dus nog dat oude theater met zijn krappe podium en oncomfortabele zitplaatsen, de toeschouwers dicht op elkaar geplakt in een véél te warme zaal. Een lánge zit!
Op die zo bijzondere gala-avond zongen de operasterren van dat moment letterlijk de sterren van de hemel waarbij ze zeer geïnspireerd ter zijde werden gestaan door het Glyndebourne koor en orkest onder leiding van Bernard Haitink en Andrew Davis.
Toch waren er enige heel bijzondere hoogtepunten tussen al dat moois te ontdekken: de slotscène uit Capriccio van Richard Strauss door de stralende en intens lyrische sopraan Felicity Lott, Ruggero Raimondi's niet geringe vocale capaciteiten en zijn verbazingwekkende acteertalent als dé Don Basilio in Rossini's Il barbiere di Siviglia en Frederica Stade met Benjamin Luxon in de grote verzoeningsscène uit Monteverdi's Il ritorno d'Ulisse in patria.
De producer kon gelukkig de verleiding weerstaan om er ook nog een toeristische attractie van te maken en beperken de beelden buiten zich tot slechts een glimp van het fraaie tuincomplex. Géén vocale 'weg van de snelweg' dus.
Aan de cameraregie en de beeld- en geluidskwaliteit werd goed zichtbaar en hoorbaar veel aandacht besteed. Kortom een fraaie uitgave die geen operaliefhebber zich mag laten ontgaan