DVD-recensie Rossini: L'equivoco stravagante
© Paul Korenhof, november 2010
|
||
Rossini: L'equivoco stravagante. Marina Prudenskaja (Ernestina), Dmitri Korchak (Ermanno), Bruno De Simone (Gamberotto), Marco Vinco (Buralicchio), Amanda Forsythe (Rosalia), Ricardo Mirabelli (Frontino), Praags Kamerkoor., Orchestra Haydn di Bolzano en Trento. Dynamic 33610 Opname: augustus 2008
Geen grote opera, geen opzienbarende productie, maar al met al wel interessant genoeg om te signaleren: een registratie van de herneming van Rossini's L'equivoco stravagante (Het merkwaardige misverstand) tijdens het Rossini Opera Festival 2008 te Pesaro in een productie uit 2002. De productie van Emilio Sagi, die het verhaal verplaatste naar onze tijd en van de rijke boer Gamberotto een moderne opgeblazen fabrieksdirecteur maakte, heeft in feite even weinig om het lijf als het libretto van Gaetano Gasbarri. Voor een Rossini-komedie gebeurt er bovendien relatief weinig lachwekkends en in feite kabbelt de eerste akte een beetje voort, maar de muziek is allercharmantst en weet bij een goede uitvoering zeker te boeien. De kern van het werk ligt in het tweede bedrijf, als Ernestina, de feministisch ingestelde dochter van Gamberotto aan een gearrangeerd huwelijk probeert te ontkomen door zich uit te geven voor de castraat Ernesto. Het verhaal erachter is dat Gamberotto ooit zijn zoon heeft laten castreren in de hoop aan diens muzikale carrière veel geld te kunnen verdienen, maar toen zijn zaken zo goed gingen dat dit niet meer nodig was, besloot hij 'Ernesto' voortaan maar als 'Ernestina' door het leven te laten gaan. In 1811 was dat zo'n pikant gegeven, dat de censuur al snel na de première besloot het werk van het toneel te halen en daarop is het niet teruggekeerd tot in de 20ste eeuw een Rossini-renaissance op gang kwam. Toen in 2002 in Pesaro bovendien gebruik kon worden gemaakt van een kritische partituur-editie, bleek L'equivoco stravagante ondanks het middelmatige libretto een amusant werkje, maar de verplaatsing naar de 21ste eeuw bleek minder geslaagd. Je kunt als regisseur wel proberen begrippen als castraat en travestiet over elkaar te leggen, maar daarmee verander je niets aan plot en libretto met het gevolg dat de voorstelling flink begint te wringen en te kraken als je er serieus naar gaat zitten kijken. Niet doen dus, al vervalt daarmee wel de noodzaak om moderne decors en kostuums te gebruiken. De reden om me met deze dvd bezig te houden was overigens niet mijn belangstelling voor Rossini, maar een bezoek aan Der fliegende Holländer van Wagner in de problematische enscenering die De Nederlandse Opera enkele maanden geleden in Het Muziektheater presenteerde. Tijdens die voorstelling werd ik getroffen door een opvallende, bonestaak-achtige 'Frau Mary' van de jonge Russische mezzosopraan Marina Prudenskaja. Zij paste absoluut niet in haar rol, maar wel zag ik een zangeres met een intrigerende persoonlijkheid en met een stem die karakter uitstraalde. index |
||