De operaliefhebbers die wekelijks afstemden op de radioprogramma's Diva op de erwt van Walter Knoeff en Opera Actueel van Paul Korenhof kwamen onlangs bedrogen uit. Beide programma's bleken van de zender te zijn gehaald. Waarom? De wegen in Hilversum en Bussum zijn vaak ondoorgrondelijk, terwijl alles wat schoonheid in zich draagt altijd weerloos is.

In de Gooise contreien was bedacht dat herschikking 'onvermijdelijk' was, wat in dit geval betekende dat een aantal programma's dat op de reguliere radiozenders tot asielzoeker was verklaard, op de Concertzender dan maar een verblijfsvergunning moest krijgen. Weghalen daar, inpassen hier, de soort tombola die de liefhebbers van de aloude radio tot razernij kan brengen, maar waartegen doorgaans vanuit de huiskamer niets te ondernemen valt. De luisteraar thuis heeft het natuurlijk niet voor het zeggen. Het 'beleid' en dus de keuzes worden bepaald door de omroepkolchoz. Soms valt hierop een uitzondering te registreren, zoals kortgeleden voor het spelprogramma Lingo, dat ook tot sneuvelen was genomineerd, maar tot zoveel proteststemmen leidde, dat de programmakongsie alsnog besloot om die één miljoen kijkers toch maar te respecteren. In verkiezingstijd was het zelfs het CDA dat dit onderwerp op de agenda van de Tweede Kamer plaatste. Terwijl hier nu juist de schuld mede in 'Den Haag' lag, omdat daar de oekaze vandaan kwam die de Hilversumse beleidsmakers stimuleerden tot een herstructurering met het oogmerk om meer 'allochtone jongeren' te bereiken, wat ten koste ging van een vooral ouder publiek dat zo graag naar Lingo kijkt. Een kwestie van pure ouderendiscriminatie...

Zoals zo vaak na het fileren volgt de motivering van de ingrepen, maar daar heeft het publiek verder niets aan: die dooie vis kan niet meer tot leven worden gewekt. Gedane zaken nemen geen keer en na een poosje heeft niemand het er meer over. In de krant van gisteren wordt de vis verpakt, soi.

Zó erg is het allemaal niet, want... er is webradio! Zo wordt het althans voorgesteld. Een beetje zoals het kinderspelletje 'diefje-met-verlos', of - op ietwat rijpere leeftijd - een heuse estafette. Het ene programma krijgt een nieuwe verblijfsvergunning op de zender, het andere wordt er vanaf gehaald en vervalt daardoor tot asielzoeker, waarvoor dan weer een 'heuse oplossing' wordt bedacht: 'het programma is voortaan via webradio (dus het internet) te beluisteren...'  

Ons land staat qua computer- en internetgebruik hoog op de wereldranglijst (was het met de kwaliteit van ons onderwijs ook maar zo...). Ook veel ouderen gebruiken dagelijks de computer, maar dat is een wel erg magere schaamlap voor het besluit om radioprogramma's af te voeren 'omdat er toch internet is'. Wat is er eenvoudiger dan je favoriete programma kiezen met afstemknop of druktoets? Niets toch? Wat betekent het 'alternatief' in de praktijk? Luisteren via de pc, eigenlijk via de geluidskaart. Waar stáát die pc? Misschien wel in een ander kamertje! Zijn er luidsprekers op aangesloten? Tja, en wat is dan de uiteindelijke geluidskwaliteit? Vragen, vragen, vragen... Zeker de oudere doelgroep heeft waarschijnlijk helemáál geen zin om met pc, kabeltjes, luidsprekers e.d. aan de gang te gaan.

Het is natuurlijk verleidelijk om de radioprogramma's die voor Diva op de erwt en Opera Actueel in de plaats komen, af te zetten tegen het vertrouwde cultuurgoed dat inmiddels met bijna stille trom is verdwenen. Ik doe dat echter niet. Het is in deze context alleen maar relevant dat ze eenvoudigweg uit de lucht zijn gehaald.  En dat programmering van de Concertzender wordt opgeofferd om omroepmedewerkers aan een baan te helpen die bij Radio 1 en 4 niet meer terechtkunnen. De luisteraars? Zij spelen geen enkele rol van betekenis. De omroep is er immers niet voor hen. Welnee, zij zijn er voor de omroep! Hoe verzin je het...