CD-recensie

© Tjako Fennema, april 2015

Tja, het is een eenakter met prachtige muziek, waar in de naklank van Wagner, Mahler en Richard Strauss zich van maatstreep tot maatstreep beweegt en Schönberg meekijkt. Zemlinsky was idolaat van Mahler als componist en stapelverliefd op Alma Mahler. Beide werken op deze cd ademen die aanbidding van beiden, waarbij Alma zich buitengewoon ergerde aan de Materlickliederen waarin zij haar eigen situatie meende te herkennen, ze had toen net een affaire met de architect Walter Gropius. Toch is de Wiener 'converted jew' Alexander von Zemlinksy (eig. Semlinsky, 1871-1942) bepaald geen kopiist maar wel een meefietser op andermans successen; hij lijkt gewoon doordrenkt van het muzikale gedachtengoed van voormelde componisten. Maar wat Strauss' Salomé in 1905 teweeg bracht zat er in 1916, middenin de Great War, niet meer in. Het publiek had andere zorgen De grootste theaterschok was al geweest. Het verhaal - op basis van Oscar Wildes onvoltooid gebleven drama; slechts de tweede acte bestaat! - waarin passie en wraak worden beloofd, is eigenlijk ook iets te tam om er een dramatische opera uit te smeden, alhoewel het orkest in deze live opname prachtig en kleurrijk uitpakt. De florentinische Tragödie, Zemlinsky's succesvolste en vijfde opera klinkt meer als een opera-oratorium, het blijft allemaal wat tam. Dat maakt het tot aangename doch doorwrochte luistermuziek, maar dat kan niet de bedoeling zijn. In 1997 bracht Decca in de serie Entartete Musik dit werk al uit met het Concertgebouworkest onder Chailly. Die zet Zemlinsky graag op zijn programma. James Conlon/ EMI en Armin Jordan/ Naïve voegen zich in de rij uitvoeringen, waarbij de bariton Albert Dohmen nu voor de derde keer opdraaft voor een cd-registratie. De luisteraar wordt door het London Philharmonic Orchestra goed bediend en dirigent Vladimir Jurowski is net als Chailly een enthousiaste Zemlinsky-voorvechter. De technici wisten goed raad met de lastige akoestiek van de Royal Festival Hall en realiseerden een realistische balans tussen orkest en vocalisten welke laatsten aangenaam ruimtelijk afgebeeld en voor het orkest staand zingen.

index