CD-recensie
© Siebe Riedstra, november 2009
 |
Zemlinsky: Lyrische Symphonie - Voor- en tussenspelen uit Sarema, Es war einmal, Kleider machen Leute en Der König Kandaules.
Soile Isokoski (sopraan), Bo Skovhus (bariton), Gürzenich-Orchester Kölner Philharmoniker o.l.v. James Conlon.
EMI Classics 57307-2 • 78' •
Alexander von Zemlinsky liet zich graag meeslepen door grote voorbeelden van zijn tijdgenoten. Toen Schönberg zijn eerste strijkkwartet componeerde reageerde Zemlinsky met zijn tweede kwartet in dezelfde toonsoort, de opera Eine florentinische Tragödie kwam als reactie op Salome van Richard Strauss, en Mahlers Lied von der Erde inspireerde hem tot de Lyrische Symphonie. Toen Zemlinsky in 1942 in het dorpje Larchmont in de staat New York overleed was hij als componist door toedoen van de Nazi’s vrijwel vergeten. Die stilte duurde meer dan dertig jaar, tot zij schoorvoetend doorbroken werd met een enkele uitvoering van de Lyrische Symphonie (o.a.Holland Festival 1981).
 |
|
| Alexander Zemlinsky (l.) en Arnold Schönberg | |
Met de komst van de cd, een ideaal medium voor dit werk (evenals voor Das Lied) werden de sluizen weer opengezet en zijn er menige opnamen verschenen en voor een deel ook al weer verdwenen. Deze opname maakt deel uit van een cyclus die James Conlon en zijn orkest met de lange naam opnemen voor EMI. De serie heeft een hoog live-gehalte, maar volgens het colofon is dat met de Lyrische Symphonie niet het geval. Dat zou kunnen verklaren waarom er een duidelijk verschil in opnamekwaliteit is met de orkestfragmenten uit de opera’s. Bo Skovhus heeft de prachtigste muziek in dit werk en zijn ervaring met een eerdere opname voor RCA en zijn expertise als liedzanger komen hem goed van pas. De taak van de sopraan is tamelijk ondankbaar, maar Isokoski blijft niet achter bij de concurrentie. Zemlinsky was een operacomponist in hart en nieren (hij schreef er acht) en zijn meesterlijke behandeling van het symfonieorkest wordt in de voor- en tussenspelen perfect duidelijk.
Dit zijn wel live-opnamen en je moet hier en daar toegeeflijk zijn jegens intonatieprobleempjes. Ondanks de zware concurrentie (Decca, KCO, Chailly) een waardige toevoeging aan deze serie. Mag ik u nog wijzen op een Lyrische Symfonie die u er gewoon bij kunt nemen wegens de geringe kosten? Michael Gielen, naar mijn mening de waardige opvolger van Günter Wandt, geeft een exemplarische (en dat bedoel ik letterlijk) uitvoering op Arte Nova.