CD-recensie
© Siebe Riedstra, juli 2017
Widor: Symfonie nr. 2 in D, op. 13 nr. 2 - nr. 5 in f, op. 42 nr. 1 Eric Koevoets (orgel) Swell Records SR 1507 • 77' • Live-opname: 20 mei 2014 (nr. 2) & 26 mei 2016 (nr. 5), Sint Lambertuskerk, Rotterdam |  |
Eric Koevoets (1967, Rotterdam) is een organist die zijn activiteiten zorgvuldig koppelt aan de instrumenten waaraan hij verbonden is. De eerste helft van zijn carrière was dat het Pels-orgel van de St. Antoniuskerk te Dordrecht. Sinds 2006 is hij verkast naar het Maarschalkerweerd-orgel van de St. Lambertuskerk in Rotterdam. Opmerkelijke registraties (veelal live) van de complete werken van César Franck en Johann Sebastian Bach ontstonden en ontstaan zo op plaatsen waar je ze niet zou verwachten, in een kwaliteit die eveneens voor bewonderend opgetrokken wenkbrauwen zorgde - ik heb ze hier besproken. Nu waagt hij zich op zijn Rotterdamse orgel aan Charles-Marie Widor, de man die de orgelsymfonie als genre een ongekende populariteit heeft bezorgd. Een populariteit die honderd jaar geleden in volle bloei stond en duizenden toehoorders naar orgelbespelingen trok. Die tijden zijn voorgoed voorbij, maar voor een selecte groep volhouders wordt de traditie levend gehouden. Dat gebeurde dus ook in de Rotterdamse St. Lambertus op twee data in 2014 en 2016, hier samengebracht op een live-opname die in eigen beheer verschijnt.
Zo'n uitgave wil natuurlijk niet concurreren met de talloze commerciële opnamen die we kennen, uiteraard op de meest gerenommeerde Cavaillé-Coll orgels. Het doel is simpelweg om te laten horen dat een bevlogen organist op een relatief bescheiden orgel resultaten kan bereiken die ontroeren, verbazen en verrassen. Allereerst het Maarschalkerweerd orgel, een kunstwerk van de hoogste orde, dat bewijst dat de naam Maarschalkerweerd niet stopt bij het orgel van het Amsterdamse Concertgebouw. Integendeel, zou je bijna zeggen na het beluisteren van deze cd, met een overvloed aan schitterende registers die je compleet doen vergeten dat Widor buiten Frankrijk maar weinig grond onder de voeten zou hebben.
Dat het hier om live-opnamen gaat wordt subtiel aangetoond in het Adagio van de Vijfde symfonie, wanneer met negen klokslagen aan de tijd worden herinnerd. De toccata die erop volgt laat horen dat Koevoets in staat is om op zijn eigen onnavolgbare wijze de concurrentie het nakijken te geven. In de complete werken van César Franck demonstreerde hij al een meesterlijke beheersing van het fenomeen zwelkast - een onderbelichte tak van sport in Nederland orgelland. Hier laat hij de luisteraar onversneden horen dat je op een tweeklaviers instrument waarin je gelooft kunt suggereren dat Rotterdam ineens vlakbij Parijs ligt. Ogen dicht en genieten.