CD-recensie
© Siebe Riedstra, juni 2014
Weinberg: Rhapsody on a Moldavian Theme op. 47 nr. 1 - Symfonie nr. 6 op. 79 Glinka Choral College Boys Choir, St Petersburg State Symphony Orchestra o.l.v. Vladimir Lande Naxos 8.572779 • 61' • Opname: december 2010, Catharina-kerk, Sint-Petersburg |
In 1963 schreef Mieczyslaw Weinberg zijn Zesde symfonie, een uiteenzetting met de holocaust en in het bijzonder met het meest gruwelijke aspect ervan, de moord op ontelbare joodse kinderen. Het is natuurlijk geen toeval dat Dmitri Sjostakovitsj in datzelfde jaar werkte aan zijn Dertiende symfonie 'Babi Jar', eveneens een reactie op de holocaust. Weinberg vertelt zijn verhaal met een kinderkoor, Sjostakovitsj kiest voor inktzwarte bassen. Toeval bestaat niet, zeker wanneer we bedenken dat beide premières werden gedirigeerd door Kyrill Kondrashin. Er is en wordt veel gespeculeerd over de invloed die Sjostakovitsj gehad zou hebben op zijn 'leerling', maar zo langzamerhand komen we er achter dat beide mannen gelijk op liepen. Wie het openingsdeel van de Zesde van Weinberg beluistert begrijpt ogenblikkelijk waarom Sjostakovitsj juist dit stuk gebruikte als compositievoorbeeld in zijn lessen.
Toen Kondrashin in 1978 naar Nederland uitweek werden in Rusland al zijn opnamen in de ban gedaan. In het westen waren ze vanaf dat moment niet aan te slepen. Zeker weten doe je zoiets nooit, maar ik meen dat de eerste opname van Weinbergs Zesde uit 1974 onder Kondrashin onze eerste kennismaking markeerde met de symfonicus Weinberg - toen nog gespeld als Vaynberg. Heel erg onder de indruk waren we niet, want de vloedgolf die Sjostakovitsj zou veroorzaken was toen nauwelijks meer dan een rimpel in de vijver. Kondrashins opname van de Zesde van Weinberg werd door het label Olympia in de jaren 1990 op cd uitgebracht in het eerste deel van een voorgenomen Vaynberg Edition. Het label ging ten onder en wat er verscheen moet je nu met een lampje zoeken.
Twintig jaar later staat Weinberg heel wat beter op de kaart, met opnamen op de labels Chandos, Neos en Naxos. Naxos presenteert hier een nieuwe opname van de Zesde, een essentiële aanvulling op de catalogus. Van de zesentwintig symfonieën die Weinberg naliet behoort deze in het licht van bovenvermelde ontstaansgeschiedenis tot verplichte luisterkost. Op het label Neos was de Zesde dan ook de eerste opname die verscheen, gedirigeerd door Vladimir Fedoseyev bij de Wiener Symphoniker. Neos berekent de volle prijs en Naxos doet het voor een prikkie - in dit geval wordt dat ook weerspiegeld in de kwaliteit van het gebodene. Zoals we inmiddels gewend zijn van het Petersburgse orkest had een extra repetitie niet misstaan. Wie voor weinig geld een prachtig stuk muziek wil horen kan gaan genieten.