CD-recensie
© Siebe Riedstra, januari 2010
 |
Weinberg: Fantasie voor cello en orkest op. 52 – Fluitconcert nr. 1 op. 75 - nr. 2 op. 148 – Klarinetconcert op. 104.
Claes Gunnarsson (cello), Anders Jonhäll (fluit), Urban Claesson (klarinet), Gothenburg Symphony Orchestra o.l.v. Thord Svedlund.
Chandos CHSA 5064 • 79' • (sacd)
Op het label Chandos heet hij Mieczyslaw Weinberg, maar op Olympia Moishei Vajnberg. Deze naamsverwarring wordt veroorzaakt door de emigratie naar Rusland, in 1939, van deze in Warschau geboren componist van – u raadt het – joodse komaf. Weinberg vluchtte voor de terreur van Hitler, maar raakte van de regen in de drup in het sterk antisemitische Rusland van Stalin. Weinberg – en dat is de correcte spelling volgens de componist, die niets van dat Duitse Weinberg moest hebben – werd geboren in 1919, dertien jaar na zijn goede vriend en helper in nood Dmitri Sjostakovitsj. De twee wisselden partituren uit en zonder bij Sjostakovitsj gestudeerd te hebben beschouwde Weinberg deze als zijn grote voorbeeld en mentor. Een andere goede vriend was Nikolaj Miaskovski, auteur van 27 symfonieën. Weinberg kwam aardig in de buurt maar bleef steken op 26. De symfonieën zijn voor een deel opgenomen op Chandos door het orkest van Katowice onder Gabriel Chmura. Voor deze uitgave van de concerten week het label uit naar Zweden en dirigent Thord Svedlund, die eerder voor Olympia orkestwerken van Weinberg had opgenomen.
 |
| Moishei Weinberg (l.) met dirigent Kirill Kondrashin en diens echtgenote |
Staan de symfonieën in hun tongval dicht bij die van Sjostakovitsj, voor de concerten geldt een lichtere toets. De Fantasie voor cello is een melancholisch romantisch werk dat doet denken aan het Celloconcert van Miaskovski. De Fluitconcerten zijn zeer diverterend van karakter; in de cadens van het tweede concert wordt naar hartelust geciteerd uit het klassieke fluitrepertoire. Het Concert voor klarinet en strijkorkest uit 1970 vraagt wat meer van de luisteraar – en de klarinettist! – maar is niettemin een meesterlijk stuk. Het is niet verwonderlijk dat alle grote Russische instrumentalisten graag concerten van Weinberg in hun repertoire opnamen. De solisten op deze cd zijn alle lid van het orkest waardoor zij worden begeleid en kwijten zich voortreffelijk van hun taak. Jammer dat Weinberg de fonografische belangstelling voor zijn werk van het afgelopen decennium niet meer mee mag maken. Hij stierf straatarm in een klein appartementje te Moskou op 2 februari 1996.