CD-recensie
© Siebe Riedstra, juni 2015
Villa-Lobos: Symfonie 10 (Amerindia) São Paulo Symphony Orchestra & Choir o.l.v. Isaac Karabtchevsky Naxos 8.573243 • 61' • Opname: februari 2013, Sala São Paulo, Brazilië |
De met afstand belangrijkste componist die Brazilië heeft voortgebracht, Heitor Villa-Lobos (1887-1959), schiep een gigantisch oeuvre met pieken en dalen. Tot de pieken behoren de Bachianas Brasileiras en de Chôros. Minder bekend zijn de elf symfonieën, beschikbaar op het label CPO in een complete editie op zeven cd's. Uiteraard kan het label Naxos dan niet achterblijven: het orkest van São Paulo is met veteraan Isaac Karabtchevsky aan het roer inmiddels bijna op de helft. De nummers 3, 4, 6 en 7 zijn klaar, met deze uitgave komt daar de tiende bij. De ondertitel van het werk luidt 'Sumé pater patrium, Oratorio in 5 partes' - dat is accurater dan de aanduiding symfonie. Alleen het openingsdeel is instrumentaal, de rest wordt gezongen. De vergelijking dringt zich op met het Lobgesang van Mendelssohn of de Kullervo-symfonie van Sibelius. Villa-Lobos schreef het stuk in Rio de Janeiro in 1952 op teksten die gebaseerd zijn op Indiaanse legenden in het Latijns, Portugees en Tupi. Het orkest van São Paulo heeft zich gecommitteerd aan een nieuwe redactie van deze vaak slordig opgeleverde partituren. Het koor voelt zich uiteraard als een vis in het water, de voorgeschreven partij van de tenorsolist wordt door de voltallige tenoren van het koor gezongen. Karabtchevsky houdt de vaart er goed in en de opname blijft ondanks de enorme klankmassa's doorzichtig.