CD-recensie

© Siebe Riedstra, oktober 2016

Louis Vierne (1870-1937) is een van de meest tragische gevallen in de muziekhistorie: blind geboren en een leven lang achtervolgd door rampspoed. In de Eerste Wereldoorlog verloor hij zijn broer en zijn zeventienjarige zoon, die gelogen had over zijn leeftijd om dienst te kunnen nemen. Vooral dat laatste heeft Vierne zichzelf nooit kunnen vergeven. In de werken op deze cd, stammend uit de periode na die oorlog, is zijn sombere stemming bij vlagen dan ook bijna tastbaar aanwezig. Vierne is in orgelkringen de hooggewaardeerde componist van zes orgelsymfonieën. Dat hij daarnaast een volwaardig oeuvre voor de concertzaal schreef is zelfs in Frankrijk nooit tot de oren van het publiek doorgedrongen. Wie er iets van kent weet dat zijn pianokwintet tot het allermooiste behoort dat in dat genre geschapen is. Het label Brilliant heeft zich het lot van Vierne aangetrokken, na de zes symfonieën en deze schijf met pianowerken is er een cd met voornoemd pianokwintet uitgebracht. Muza Rubackyté (1959) verdeelt haar tijd tussen haar geboorteland Letland en Parijs. Ze weet de sfeer van deze muziek, die pendelt tussen de duistere romantiek van Rachmaninov en de harmonische vernieuwingen van Debussy, uitstekend te treffen. Technisch komt ze niets tekort en de opname, gemaakt in de studio van pianofabrikant Fazioli is indrukwekkend sonoor. Een kennismaking meer dan waard.

index