CD-recensie
© Siebe Riedstra, maart 2022 |
Op 1 september 2021 vierde Júlia Várady, gelauwerde sopraan en echtgenote van Dietrich Fischer-Dieskau, haar tachtigste verjaardag. Het label Orfeo vierde dat uitbundig met een 10-cd box 'The Orfeo Recordings'. Daarnaast verscheen een live-opname van het Requiem van Verdi, opgenomen op 3 oktober 1980 in de Stiftskirche Herzogenburg, zo'n vijftig kilometer ten noordwesten van Wenen. De Finse dirigent Leif Segerstam dirigeerde het Weens Radio Symfonie-orkest en koor, waarvan hij van 1975 tot 1982 chef-dirigent was. Verdi schreef zijn Requiem niet voor de kerk, maar voor de concertzaal, met vier solisten die in Aida niet zouden misstaan. Júlia Várady trok zich al in 1998 van het podium terug, en mag zich in een glansrijke carrière verheugen. Naast haar horen we de Bulgaarse mezzo Alexandrina Milcheva (1935), die eveneens beschikt over een schitterende stem met bijbehorende techniek - in het Recordare vormen zij het gedroomde duo. Tenor Alberto Cupido (1948) bevond zich destijds op het hoogtepunt van zijn carrière, net als de Bulgaarse bas Nicola Ghiuselev (1936-2014). Iets meer Italianità zou voor de beide mannen welkom zijn geweest, maar daar staat dan weer tegenover dat ze zich in de 'close harmony' gedeelten wonderwel weten aan te passen. De opnametechniek is hier en daar hoorbaar in paniek geraakt door het donderend geweld van het Dies Irae en het fluisterzachte Libera me. Je ziet ze vertwijfeld in de weer met de volumeregelaars. Gelukkig heeft dat geen invloed op de spectaculaire bijdrage die hier door Várady wordt geleverd. De pianissimo (Verdi schrijft pppp voor) hoge bes aan het slot van het Libera me (track 6) waaraan geen eind lijkt te komen blijft nog heel lang in de oren nazinderen.... index |
|