CD-recensie

© Siebe Riedstra, mei 2021

Er is één componist uit Letland die het tot internationale bekendheid heeft gebracht, en dat is Peteris Vasks (1946). Net als zijn collega Arvo Pärt, afkomstig uit Estland, heeft hij de wereld veroverd met muziek die afwisselend omschreven wordt als minimal music en nieuwe spiritualiteit. Muziek die zich zelfbewust afzet tegen het modernisme van de naoorlogse decennia. Op deze cd staan drie werken waaraan alleen strijkers te pas komen. Het vioolconcert Distant Light werd in 1997 geschreven voor Gidon Kremer en zijn Kremerata Baltica en toen opgenomen voor Teldec; in de tussenliggende kwart eeuw zijn daar nog minstens negen opnamen aan toegevoegd - hier was de première bepaald niet de dernière. De symfonie Balsis (Stemmen) uit 1991 ontstond in de periode dat het Letse volk de barricaden op ging. Als inleidend stuk een bewerking voor elf strijkers van Viatore uit 2001, oorspronkelijk voor volledig strijkorkest, en opgedragen aan Arvo Pärt. De Beierse publieke omroep beschikt niet alleen over het fameuze Sinfonieorchester waarover Mariss Jansons tot zijn overlijden de baton zwaaide. Het Münchner Rundfunkorchester zorgt al sinds 1952 voor het wat onbekendere aanvullend repertoire. Deze cd documenteert een moedige poging om de beperkingen van de pandemie te lijf te gaan, in het boekje geïllustreerd met een paar actiefoto's. In de grote opnamestudio van de BR is ruimte zat om op ruime onderlinge afstand te spelen, en - wat nog belangrijker is - men beschikt over een opnameteam dat creatieve oplossingen heeft verzonnen met individuele microfoons. Concertmeester Stanko Madic en chef-dirigent Ivan Repusic zorgen voor een schitterend gespeeld programma. De opnamekwaliteit is om stil van te worden.

index