CD-recensie
© Siebe Riedstra, augustus 2021
Tower: Strike Zones (voor slagwerk en orkest) – Small (voor slagwerk solo) – Still/Rapids (voor piano en orkest) – Ivory and Ebony (voor piano solo) Evelyn Glennie (slagwerk), Blair McMillen (piano), Albany Symphony o.l.v. David Alan Miller |
Joan Tower is de Grande Dame onder de Amerikaanse componisten – haar geboortejaar 1938 deelt ze met John Corigliano en Philip Glass. Tower concentreerde zich aanvankelijk op een carrière als pianiste, en begon pas na haar twintigste met componeren. In 1970 was ze medeoprichter van de Da Capo Chamber Players, een ensemble waarvoor ze een groot aantal werken schreef in het toen heersende seriële idioom, waarin ze werd onderwezen door Milton Babbit. Van hem stamt de provocerende uitspraak ”Who cares if you listen?”
Tower koos in 1981 met de compositie van Sequoia voor groot orkest voor een gematigder idioom, waarmee ze sindsdien bij alle grote Amerikaanse orkesten successen oogstte. Wat direct opvalt aan haar werk is de keuze voor pakkende en aansprekende titels – die ze overigens pas verzint wanneer het werk voltooid is. Uitgedaagd door het succes van Aaron Copland met zijn Fanfare for the Common Man schreef ze een zestal Fanfares for the Uncommon Woman, waarvan er een werd gespeeld bij de inauguratie van president Joe Biden.
Het label Naxos heeft zich in de serie American Classics sterk gemaakt voor Joan Tower; dit is de vijfde cd op rij, met twee soloconcerten met alweer opvallende en toepasselijke namen. Het slagwerkconcert dat ze in 2001 schreef voor Evelyn Glennie kreeg de titel Strike Zones, nu eens niet verwijzend naar oorlogsvoering of baseball, maar naar de verschillende zones waarin het slagwerk op het podium staat opgesteld. Small voor slagwerk solo is alweer zo raak gekozen: op een klein tafeltje staan de instrumenten opgesteld die makkelijk in een rolkoffer zijn mee te nemen.
Rapids (watervallen) ontstond in 1996 als zelfstandig pianoconcert, dat in 2009 werd herzien met toevoeging van een sereen openingsdeel, Still . Ebony and Ivory , eveneens in 2009 geschreven voor de pianist op deze uitgave, Blair McMillen, exploreert de klinkende confrontatie tussen de gescheiden werelden van de zwarte en witte pianotoetsen.
Joan Tower wordt dit jaar 83 jaar, en ondanks het feit dat ze al in 1990 een Grawemeyer Award van $200.000 in de wacht sleepte voor haar orkestwerk Silver Ladders wordt haar stem in Nederland nauwelijks gehoord. Wie kennis wil maken met deze boeiende componiste wordt van harte aanbevolen om eens te luisteren naar Sequoia – alweer zo'n mooi gekozen titel – dat op YouTube te vinden is. Naxos bracht eerder een cd uit met Made in America, Tambor en het Concerto for Orchestra. Dat is een cd die een uitstekende eerste inkijk biedt in de wereld van Joan Tower. Het spreekt vanzelf dat bewonderaars van Evelyn Glennie geen seconde zullen aarzelen om de Strike Zones aan te schaffen. Beide solisten, David Alan Miller, en zijn voortreffelijke Albany Symphony staan garant voor puike uitvoeringen.