CD-recensie

© Siebe Riedstra, januari 2016

De toelichting bij deze in 2015 uitgebrachte cd gaat hoofdzakelijk over de vele orkesten die op initiatief van dirigent Claudio Abbado (1933-2013) in het leven zijn geroepen. Orchestra Mozart was het laatste in een lange rij, waarbij mag aangetekend worden dat we veel bekende namen in de lijst van medewerkende musici tegenkomen. Namen die we ook kennen uit het Luzern Festival Orchestra en het Chamber Orchestra of Europe. Met dat laatste orkest nam Abbado in 1987 de complete symfonieën van Schubert op, ook voor het label DG. Het was destijds de eerste uitgave die gebruik maakte van de handschriften van de componist, in afwijking van de door Johannes Brahms geredigeerde partituren. Sommige vondsten in die eigengemaakte redactie wijken soms merkwaardig af van de later gepubliceerde urtext - bijvoorbeeld de hobosolo aan het begin van het langzame deel. Eén zinnetje in de toelichting intrigeert: 'in de loop van zijn carrière kwam Abbado keer op keer terug op de Grote Symfonie in C, na haar voor het eerst gedirigeerd te hebben in Den Haag in 1966'. Dat was dus bij het Residentie Orkest, waar Abbado die zomer Bellini's 'I Capuleti' dirigeerde in het Holland Festival en in Scheveningen zijn 33 ste verjaardag vierde. Hier presenteert hij zijn laatste visie op Schuberts kolos, opgenomen tijdens concerten in Bolzano en Bologna, de thuishaven van het orkest. Ten opzichte van de vorige registratie is er weinig veranderd. De wonderlijke musicologische 'vondst' aan het begin van het tweede deel is teruggedraaid, maar tempi en speelwijze zijn onveranderd en wondermooi. Voor fans van Abbado een ontroerend en niet te missen aandenken aan een van de grootste en eerlijkste dirigenten ooit.

index