CD-recensie

© Siebe Riedstra, oktober 2024

Steve Reich (1936) behoort samen met Philip Glass (1937) tot de aartsvaders van de minimal music. Reich is verantwoordelijk voor de uitvinding van phase shifting, de gefaseerde verschuiving. Heel in het kort: wanneer men twee identieke bandopnamen gelijktijdig afspeelt zal er door het onvermijdelijke snelheidsverschil van de recorders een verschuiving in het klinkende resultaat optreden. Reich merkte die verschuiving op bij het afspelen van een gesproken tekst, en paste de vondst vervolgens toe in muziek. Dat leidde in het midden van de jaren zestig tot stukken als Violin Phase en Piano Phase. In de loop van zijn ontwikkeling paste Reich de techniek ook toe in steeds grotere bezettingen. De essentie blijft het minieme verschuiven dat steeds veranderende ritmische patronen en harmonieën veroorzaakt. Ze vereist van de betrokken musici een tot op de nanoseconde uitgekiende nauwkeurigheid.

De Japanse percussioniste Kuniko Kato behaalde ruim dertig jaar geleden haar einddiploma cum laude aan het Rotterdams Conservatorium. Zij heeft zichzelf voor de uitdaging gesteld om het ingewikkelde proces van de phase shifting in haar eentje te volbrengen. Ze neemt de verschillende partijen op en speelt haar partij daar live tegenaan. Het klinkende resultaat presenteert ze hier als Kuniko plays Reich II. Het eerste deel verscheen in 2011 op het label Linn en is als live-opname op YouTube te bekijken. Zonder meer een fascinerende ervaring. Op deze cd horen we Four Organs (1979) voor vier elektronische orgels en maracas (sambaballen), Piano Phase (1967) in Kuniko's bewerking voor vibrafoon, Nagoya Marimbas (1994) voor twee marimba's en Mallet Quartet (2009) voor twee marimba's en twee vibrafoons. Een topprestatie die de volledige goedkeuring van de componist kreeg en door Linn meer dan uitstekend werd opgenomen; Jared Sacks was verantwoordelijk voor de mastering.

index