CD-recensie

© Siebe Riedstra, mei 2017

Op zijn veertiende hoorde Adriano Falcioni de tweede orgelsonate van Max Reger, en was op slag gegrepen. De kennismaking wakkerde een intense belangstelling aan voor het oeuvre van de Duitse meester, en de vurige wens om die sonate eens op te nemen. Toen de gelegenheid zich voordeed bekleedde Falciano inmiddels de positie van titularis van San Lorenzo in Perugia, waar een Tamburini orgel uit 1967 staat, gebouwd volgens de (tamelijk neobarokke) beginselen van organist Fernando Germani. In 2015 onderging het instrument een grondige revisie door Pietro Corna. Op het eerste oog geen Reger instrument in de lijn van de bouwers Sauer of Walcker, maar toch heeft Reger daar weinig onder te lijden. Een van de opvallende eigenschappen van de orgelwerken van Reger bestaat uit het feit dat ze op totaal verschillende instrumenten met succes ten gehore gebracht kunnen worden. Ik heb al dikwijls verwezen naar de Haarlemse concerten op dinsdag en donderdag van Jos van der Kooij, waar menigmaal prachtige Regerstukken klinken op het Müller-orgel, niet voorzien van een zwelkast en al evenmin beschikkend over fluisterzachte strijkers.

Het instrument in Perugia is beter voor de taak uitgerust, met vier klavieren waaronder een zwelwerk. Falcioni is geen nieuwkomer op Brilliant en heeft al eerder bewezen uitstekend de weg te weten in complete edities van Muffat, Franck en Guilmant - ik heb ze hier alle besproken. Zijn spel komt niets te kort aan virtuositeit en heeft ook de nodige bravoure om deze waanzinnig ingewikkelde partituren als het ware uit de mouw te schudden. De ruimhartige akoestiek van de kerk in Perugia is daarbij aan de dramatische kant mooi meegenomen, maar stelt de luisteraar die het betoog tot in de details wenst te volgen enigszins op de proef. Dat is op zichzelf een vrij algemeen voorkomend euvel in deze werken, maar het kan de nieuwkomers in de weg zitten. Wat niet in de weg zit is de uitstekende stemming van het instrument - Pietro Corti himself was aanwezig. Opnamen van de beide Orgelsonates op één schijf zijn schaars, en gecombineerd met de fulminante uitvoering van Regers ode aan B.A.C.H. maakt dat deze cd tot een aanrader.

index