CD-recensie
© Siebe Riedstra, december 2012
 |
Baltic Exchange
Praulins: Missa Rigensis – Laudibus in sanctis
Einfelde: A Cycle of Fricis Barda Poems
Sisask: Benedictio
Miskinis: Angelis suis Deus – Pater noster
The Choir of Trinity College, Cambridge
o.l.v. Stephen Layton
Hyperion CDA67747 • 68' •
Opname: augustus 2008, Lady Chapel of Ely Cathedral
De Brit Stephen Layton hebben we in Nederland leren kennen als chef-dirigent van het Nederlands Kamerkoor. In zijn geboorteland is hij de oprichter van diverse koren, met als topper Polyphony, waarmee hij onlangs in de ZaterdagMatinee optrad met een magistraal uitgevoerd programma. Nadat Layton in het begin van de jaren negentig voor het eerst te gast was in Estland, en daar verschillende componisten leerde kennen, heeft hij zich sterk gemaakt voor muziek uit de Baltische Staten. Vandaar de titel van deze cd: Baltic Exchange. De drie Baltische staten Estland, Letland en Litouwen kennen een lange en diepgewortelde koortraditie. Daaruit volgt logischerwijze een even lange historie in het componeren voor allerlei koorbezettingen. Sommige componisten, zoals Veljo Tormis uit Estland, genieten internationale faam, andere zijn nog niet zo ver doorgedrongen. Op deze cd wordt een viertal aan ons voorgesteld.
Ugis Praulins (1957) is afkomstig uit Riga, de hoofdstad van Letland. Hij leerde zingen in het jongenskoor van de beroemde Dom van die stad, was enige decennia actief in pop en rock, en werkte daarna als geluidsman bij de Letse radio. Als componist verwerkt hij al deze ervaringen in zijn Missa Rigensis, geschreven voor datzelfde jongenskoor, en in 2003 in de Dom voor het eerst uitgevoerd. Het is een onmiddelijk aansprekend werk dat ondanks moderne technieken als clusters nergens afschrikt, integendeel.
Aanvullend repertoire komt van twee componisten uit Estland, Maija Einfelde (1939) en Urmas Sisask (1960). Einfelde is een componiste die veel meer bekendheid verdient dan ze tot nu toe genoten heeft. Ze schrijft vooral opvallend mooie muziek voor zowel orgel als koor. Haar ‘Drie liederen van Fricis Barda’ zijn het enige wereldlijke werk op deze cd. In een ontroerende directheid beschrijft ze landschappen in de kleuren grijs, groen, bruin en de kleur van de zon. Dit is het onbetwiste hoogtepunt van deze cd. Sisask schreef een uitbundig Benedictus, ritmisch aanstekelijk en minimalistisch meeslepend. Litouwen is vertegenwoordigd met twee werken van Vitautas Miskinis (1954), Angelis suis Deus (voor de veertigste verjaardag van dirigent Layton) en Pater noster. Ook hier heeft het minimalisme zijn sporen nagelaten.
De cd wordt volgezongen door het Choir of Trinity College onder chef-dirigent Stephen Layton, die al menige schitterende opname maakte voor Hyperion (Poulenc en Schnittke werden hier besproken). Laat u niet misleiden door het feit dat de Missa Rigensis is gecomponeerd voor een jongenskoor, dit is een volbloed gemengd koor, van een voortreffelijke kwaliteit, net als alle andere koren die Layton onder zijn hoede heeft. Dat Stephen Layton de opvolger is van wijlen Richard Hickox bij London Sinfonia opent prachtige perspectieven, waarvan we helaas nog geen klinkende discografische resultaten hebben mogen waarnemen. Hopelijk laten die niet lang meer op zich wachten.