![]() CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2014
|
Over Matthäeus Pipelare weten we vrijwel niets, maar zijn muziek leeft. Negen missen, een aantal motetten en een handvol chansons hebben de eeuwen doorstaan. Hij werd geboren en bleef werkzaam in de zuidelijke Nederlanden, en is gesignaleerd in 's Hertogenbosch. Op deze baanbrekende uitgave worden vier missen gepresenteerd als World Premiere Recording door een zestal zangers met de bloemrijke naam The Sound and the Fury. Joost mag weten wat de schrijver William Faulkner en componist Mattäeus Pipelare verbindt, maar het klinkt goed. En het is ook een doordenkertje, want het geluid dat deze mannen produceren klinkt niet naar de vertaling van fury - woede - maar wel furieus. In de allereerste plaats valt op dat er nergens maar dan ook nergens wordt gevibreerd. Verzachtende omstandigheden zijn uitgesloten - je moet spuugzuiver intoneren. Dat is precies wat hier gebeurt, en het klinkende resultaat is indrukwekkend. We hebben natuurlijk geen idee van hoe deze muziek ooit geklonken heeft, maar deze mannen maken duidelijk dat het zo zou hebben gekund. Rauw en ongekunsteld zult u waarschijnlijk zeggen, maar probeer maar eens twee uur lang te zingen zonder vibrato en dan elke noot ragzuiver te treffen. Als dat in 's Hertogenbosch in 1500 de norm was kunnen we nog veel leren van Matthäeus Pipelare - en van The Sound and the Fury. index |
|