CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2017
Milhaud & Martinů - Complete works for string trio Milhaud: Strijktrio op. 274 - Sonatine à trois op. 221b Martinů: Strijktrio nr. 1, H 136 - Strijktrio nr. 2, H 238 Jacques Thibaud String Trio: Burkhard Maiss (viool), Hannah Strijbos (altviool), Bogdan Jianu (cello) Audite 97.727 • 58' • Opname: maart 2017, Jesus-Christus-Kirche, Berlijn-Dahlem |
Het Jacques Thibaud String Trio werd in 1994 opgericht in Berlijn. Violist Burhard Maiss was er vanaf het eerste uur bij, de beide andere leden zijn inmiddels vervangen. De Nederlandse altiste Hannah Strijbos is de meest recente aanwinst - sinds vorig jaar is ze ook aangesteld als aanvoerder van de altviolen in het Residentie Orkest. Een variant van het trio bestaat in de vorm van het Jacques Thibaud Piano Trio, in die samenstelling spelen Burkhard Maiss en Bogdan Jianu samen met pianist Andrei Banciu. In Amsterdam zijn beide formaties diverse malen te gast geweest in de concertserie van de Leo Smit Stichting, waar zij zich sterk maakten voor vergeten werken van o.a. Géza Frid, Zoltán Székely en Paul Hermann. Van de laatste bracht het pianotrio recent een cd uit met werken van Hermann op het label Et'cetera.
Darius Milhaud (1892-1974) en Bohuslav Martinů (1890-1959) waren niet alleen tijdgenoten, ze krijgen ook met enige regelmaat het verwijt te horen veelschrijvers te zijn. Zo'n verwijt is vaak een gemakkelijk excuus om dan maar helemaal niet verder te kijken dan je neus lang is en heeft tot gevolg dat schitterende muziek ligt te verstoffen. Denk alleen maar eens aan de celloconcerten van deze beide meesters, terwijl men in dat genre toch werkelijk niet kan spreken van een overvloed. Het strijktrio is al net zo'n categorie, ver ten achter gesteld bij het strijkkwartet en bepaald niet ruim bedeeld met onvergetelijke partituren. Zowel Milhaud als Martinů droegen twee opusnummers bij, en de verwantschap tussen de beide componisten is groter dan men op het eerste gezicht zou veronderstellen. De sfeer van het Parijs uit de jaren twintig ademt in deze naar de vorm neoklassieke en in de klank tonale partituren. Er is ook een verschil: Milhaud houdt het graag kort (zijn trio bestaat uit vijf miniaturen), Martinů werkt in het tweede trio zijn materiaal uit tot een tweedelige compositie.
Gerard Scheltens was enthousiast over de vorige cd van dit trio en ik sluit me graag bij zijn conclusie aan: 'Ik heb de cd geboeid beluisterd, door het verrassende gehalte van de composities, maar natuurlijk ook door Burkhard Maiss, Hannah Strijbos en Bogdan Jianu. Zij spelen met superieure techniek, energie, muziekliefde, expressiviteit en plezier. De mooi volle klank van de drie instrumenten staat gelijkwaardig in de ruimte. Laat u verrassen door deze ongewone kamermuziek. Uitvoering en opname: geweldig.'