CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2022 |
Elisabeth Lutyens (1906-1983) was misschien wel de meest flamboyante Britse componist van de twintigste eeuw. Ze is de dochter van de vermaarde architect Sir Edwin Lutyens. Vanaf haar negende wist ze dat componeren haar roeping was, en vanaf haar dertigste dat ze serieel wilde schrijven. Bovendien was ze behept met een vlijmscherpe tong - de uitdrukking cowpat music (koeievlaaienmuziek) voor het idioom van Vaughan Williams stamt van haar. Dat alles zorgde er in het naoorlogse klimaat voor dat ze nauwelijks werd uitgevoerd. Met de verantwoordelijkheid voor een werkloze echtgenoot en vier kinderen verdiende ze een inkomen met het schrijven van (uitstekende) muziek voor griezelfilms. Op deze cd zijn haar werken waarin het orgel de hoofdrol speelt samengebracht, en het behoeft geen betoog dat het merendeel ervan nog niet eerder werd opgenomen. De meest toegankelijke werken op deze uitgave zijn bewerkingen van theatermuziek: de Trois Pièces Brèves uit 1969 en A Sleep of Prisoners uit 1966. Epithalamion uit 1968 en Nativity uit 1951 zijn gelegenheidswerken voor sopraan en orgel. De overige stukken zijn onverbloemd serieel van constructie, met de aantekening dat Lutyens zo haar eigen opvattingen heeft over de reeksentechniek. Dor wordt het nooit. Organist Tom Winpenny is de drijvende kracht achter deze productie, waarvoor hij tevens de gedetailleerde toelichting verzorgde. Soeverein gespeeld en voorbeeldig opgenomen op 'zijn' orgel in St. Albans Cathedral. index |
|