CD-recensie
© Siebe Riedstra, juni 2015
Leo Kok - Liederen en KamermuziekMémoires - Enfance - Trois Dances Exotiques (piano) - Deux Chansons - Drei Lieder - Zwei Liebeslieder - Zwei niederländische Gedichte - Sept Mélodies Retrouvées - Petite Chanson pour les enfants - Wiegenliedchen - Little Brother - A la mort d'un enfant Ursula Schoch (viool), Irene Maessen (sopraan), Marcel Worms (piano) Gideon Boss gb 006 • 75' • Opname: juli 2011, Kammermusiksaal Deutschlandfunk, Keulen |  |
Leo was een weesjongen die zo goed voetbalde dat hij op zijn negentiende een interlandwedstrijd speelde in het Nederlands Elftal. Het lijkt de eerste zin van een spannend jongensboek, maar hier gaat het over Leo Kok, pianist, componist, bokser, voetballer, pacifist, verzetsstrijder en boekverkoper. Hij is het onderwerp van deze prachtuitgave, die naast de cd bestaat uit een lijvig boekje op cd-formaat. In vier talen (D/F/E/It) wordt zijn levensverhaal verteld, aangevuld met foto's, documenten en muziekvoorbeelden. Een korte biografie in het Nederlands kunt u lezen op bovenvermelde website.
De componerende Leo Kok (1893-1992) heeft vooral pianowerken en liederen nagelaten in een soms uitbundige, maar veel vaker licht-weemoedige stijl. Hoewel zijn levensverhaal een hechte vriendschap met Willem Pijper (één jaar jonger) vermeldt, heeft zijn muzikale vocabulaire meer invloed ondergaan van zijn vriendschappen met danseressen en zeereizen naar Buenos Aires. Al luisterend worden we herinnerd aan Satie, Poulenc of Mompou. De stukken op deze cd laten horen dat zijn componistenleven, zo hij er al tijd voor overhield, zich afspeelde tussen 1914 ( toen hij dienst weigerde) en 1935 (toen hij in het verzet ging). Zijn artistieke credo komt prachtig naar voren in het volgende brieffragment:
Ik ga ook sowieso niet vaak naar concerten, want wel is waar hou ik veel van muziek, maar niet van veel muziek achter elkaar. Ik ben voor een kleine hoeveelheid van vrijwel alles.
Dat de bekende Britse uitgever Chester de Trois dances exotiques en de cyclus Enfance publiceerde, zegt iets over de kwaliteit van zijn werk. Maar Kok was zo bescheiden dat hij kort voor zijn overlijden zijn privé-archief aan de vlammen prijsgaf.
De producent van deze uitgave, Gideon Boss, verdient een standbeeld voor dit liefdewerk. Pianist Marcel Worms komt daar dan vlak naast te staan - zijn expertise in dit repertoire zorgt er bovendien voor dat door de uitgekiende samenstelling de aandacht vijfenzeventig minuten lang plezierig gespannen blijft. Samen met violiste Ursula Schoch en chanteuse Irene Maessen komen de noten van Leo Kok hier tot klinken op een manier waarvan deze bescheiden alleskunner alleen maar had kunnen dromen.