![]() CD-recensie
© Siebe Riedstra, februari 2010
|
||||
Karg-Elert: Cathedral Windows op. 106 - Zweite sinfonische Kanzone op. 85 nr. 2 - Nun ruhen alle Wälder, Symphonischer Choral für Orgel mit Singstimme und Solo-Violine op. 87 nr. 3 - Variations sérieuses op. 54 (Mendelssohn, freie Konzertbearbeitung für Orgel von Sigfrid Karg-Elert). Markku Mäkinen op het orgel van de kathedraal in Tampere, Finland, Anu Hostikka (sopraan), Petri Tapio Mattson (viool). Alba ABCD 250 • 72' • (sacd) De wondere wereld van orgels en organisten heeft in de tweede helft van de twintigste eeuw nauwelijks oog gehad voor Sigfrid Karg-Elert (1877-1933), eens een gevierd harmoniumbespeler, organist en componist, die meer faam verwierf in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten dan in zijn geboorteland Duitsland. Dat verklaart de Engelse titel van het eerste werk op deze cd: Cathedral Windows, . De Finse organist Markku Mäkinen, die in Nederland studeerde bij Jacques Oortmerssen, stelde een programma samen met als raison d’être een wereldpremière: een manuscript dat hij in het Sibelius-Museum in Turku vond. Het bevatte een vrije bewerking van de Variations Sérieuses voor piano solo op. 54, van Mendelssohn, bewerkt door Karg-Elert. Een briljante bewerking, eigenlijk een herinterpretatie, die een fascinerend beeld geeft van de uitvoeringspraktijk van bijna een eeuw geleden.
Karg-Elert was een showman die een enorme hoeveelheid orgel- en harmoniummuziek naliet en weinig oog had voor wat wel en wat niet de moeite van het opschrijven waard was. Het gevolg is dat in veel van zijn werk het geniale hand in hand met het banale verschijnt. Wanneer in de symfonische fantasie over ‘Nun ruhen alle Wälder’ voor sopraan, viool en orgel regelmatig de frase ‘Guten Abend, gut’ Nacht’ uit het Wiegenlied van Brahms om de hoek komt kijken, bevinden we ons op de rand van kitsch, maar onweerstaanbaar is het wel. Dit is muziek die vraagt om een groot symfonisch instrument zoals de orgelmaker Walcker ze honderd jaar geleden fabriceerde. De industriële revolutie liet ook zijn sporen na in de instrumentenbouw, Steinway is een goed voorbeeld, en de orgelbouw kon niet achterblijven. Markku Mäkinen heeft het ideale instrument gevonden in de kathedraal van Tampere en hij en zijn vrienden genieten hoorbaar van deze terugkeer naar vervlogen tijden. index | ||||