CD-recensie
© Siebe Riedstra, april 2017
|
I am a great admirer of Yuki Kondo. Every time I hear her play one of my compositions, I'm entranced by her interpretation. Nikolai Kapustin (1937) is een Russische componist en pianist die al jong verslingerd raakte aan de Amerikansky jazz. Daarmee liep hij enerzijds als componist een groot risico, en oogstte hij anderzijds als pianist succes in de Russische Big Band van Oleg Lundström. Zodra het kon trok hij zich terug uit de amusementsmuziek en wijdde hij zich aan componeren en pianospelen. Als componist leeft hij zich uit in muziek die klinkt als geïmproviseerde jazz, maar in werkelijkheid tot de laatste noot is uitgeschreven. Wellicht is Yuki Kondo er zo toe gebracht om deze opname te realiseren in een studio die in de eerste plaats ingericht lijkt op pop en jazz. Yuki Kondo is een jonge Japanse pianiste die op youtube ruim vertegenwoordigd is. Zij is daar onder meer te zien en te horen in een complete registratie van de Acht Concertetudes opus 40 van Nikolai Kapustin. Hondsmoeilijke noten die ze met het grootste gemak blijkt te beheersen, uitgevoerd in een prettige ambiance. Zelfs via de magere geluidsweergave van youtube kunnen we dat vaststellen. De opname van de Eerste Pianosonate die zij op deze cd in de Power Sound Studio te Amsterdam maakte geeft helaas een ander beeld. Op papier klopt het. Een pianovirtuoos die alles in huis heeft, een perfect gestemde vleugel, uitstekende opname-apparatuur en een studio die van alle technische gemakken voorzien is. Het klinkend resultaat klopt ook. Alle noten zijn er, ze werden natuurgetrouw vastgelegd op een mooi instrument in een studio die aan alle voorwaarden voldoet. Het is dus doodzonde om te moeten constateren dat een project waarin door alle betrokkenen zoveel is geïnvesteerd, stukloopt op een gebrek aan inzicht. De klank van een klassieke piano-opname die gortdroog uit de luidspreker komt is doodvermoeiend. Afgaande op de wervende tekst van de pianiste en het aanvullende repertoire heeft Yuki Kondo al haar energie gestoken in een recital-cd die als visitiekaartje moet dienen. Op papier klopt het. index |
|