![]() CD-recensie
© Siebe Riedstra, augustus 2016
|
De Amerikaan Charles Ives (1874-1954) is een van de wonderlijkste verschijningen die de muziekgeschiedenis heeft voortgebracht, en zijn leven verliep al even ongewoon. Zijn vader was dirigent van locale muziekcorpsen en liet zijn 'bands' bij voorkeur niet in het gelid lopen, maar tegen elkaar in. Dat resulteerde in een intrigerende kakafonie, die de zoon zijn leven lang zou blijven proberen te herscheppen. Zijn brood verdiende Ives op uiterst succesvolle wijze met levensverzekeringen in de vorm van investeringen met belastingaftrek. Hij werd er rijk mee, maar leefde bescheiden en besteedde grote sommen geld aan de promotie van de carrières van collega-componisten. Om zijn eigen werk bekommerde nauwelijks iemand zich, en na 1927 stopte hij met componeren. Zijn belangrijkste werken liet hij achter in een staat van totale verwarring, en het heeft tot ver na zijn dood geduurd voor er bruikbare uitgaven verschenen. Inmiddels behoort Ives tot de grote twintigste-eeuwse componisten, en dus zijn er de afgelopen decennia meerdere pogingen in het werk gesteld om zijn scheppingen vast te leggen. Leonard Bernstein beet het spits af met registraties van de Tweede en Derde Symfonie, plus wat kortere werken. Die opnamen behoren inmiddels tot de klassiekers van de grammofoon. Na hem kwam Michael Tilson Thomas met een compleet overzicht van de orkestwerken, moedig begonnen bij het Concertgebouworkest, maar na de eerste plaat wegens een knallende ruzie voltooid met het Chicago Symphony Orchestra. Op het label Naxos verscheen een boeiende integrale onder het toeziend oog en de baton van Ives-kenner James Sinclair. De Derde Symfonie en de Orchestral Sets heb ik hier besproken. Nu is de beurt aan Sir Andrew Davis en zijn Melbourne Symphony Orchestra voor een integrale waarvan hier het tweede deel in een super audio opname verschijnt. Op de eerste cd staan de nog wat aarzelend naar Dvorak klinkende beide eerste symfonieën. Deel twee presenteert de meest karakteristieke stukken die Ives naliet, opnieuw met redactionele hulp van James Sinclair. De Three Places in New England, en de New England Holidays, naast Central Park in the Dark en The Unanswered Question. Een betere manier om Charles Ives te leren kennen is er niet. index |
|