CD-recensie
© Siebe Riedstra, februari 2012
 |
Hillborg: Klarinetconcert (Peacock Tales) – Liquid Marble – Vioolconcert.
Martin Fröst (klarinet), Anna Lindal (viool), Zweeds Radio Symfonie Orkest o.l.v. Esa-Pekka Salonen.
Ondine 1006 • 65' •
 |
|
Anders Hillborg |
Op een intrigerende foto in het cd-boekje zien we een gekostumeerde en gemaskerde Martin Fröst klarinet spelen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de ondertitel van het klarinetconcert, Peacock Tales, waarin mime en dans een geïntegreerde rol spelen. We worden er in de toelichting niet wijzer op gemaakt, maar dat hindert niet, er valt al genoeg te luisteren. De Zweedse componist Anders Hillborg werd geboren in 1954 en is dus een generatiegenoot van de enige andere componerende Zweed die hier te lande enige bekendheid geniet, Klas Torstensson. Het boekje bevat een uitgebreide weergave van een onderhoudend gesprek tussen dirigent en componist, maar weinig toegevoegde informatie. De muziek maakt duidelijk dat Hillborg een volstrekt origineel denker is. Buiten Zweden heeft hij opvallend naam gemaakt, twee van de hier opgenomen werken, Liquid Marble en Peacock Tales oogstten succes bij de Londense Proms. Dirigent Salonen heeft zich in de Disney Hall van Los Angeles sterk voor hem gemaakt met diverse opdrachten.
Tegenwoordig is alles mogelijk, zo ook bij Hillborg, maar hij weet toch een paar opvallende zaken toe te voegen. De belangrijkste daarvan is het verstemmen van orkestgroepen ten opzichte van elkaar. Daardoor ontstaat een zwevende gelaagdheid die vooral in het strijkorkest resulteert in een klank die aan synthesizers doet denken. Een en ander heeft ongetwijfeld te maken met de achtergrond van Hillborg in andere dan klassieke muziek. Zo ontving hij een Zweedse Edison voor zijn samenwerking met de in Zweden zeer populaire popzangeres Eva Dahlgren. Zijn muziek is spannend, speels, afwisselend uitdagend en ingetogen en altijd boeiend. Ondanks het avontuurlijke taalgebruik nooit dor of saai. Salonen en de beide opdrachtgevers staan garant voor modeluitvoeringen en Ondine trakteert ons andermaal op een schitterend opgenomen cd. Hoe zo’n labeltje het volhoudt mag joost weten, maar aan de verkoop van dit schijfje hoeft het wat kwaliteit betreft niet te liggen.