CD-recensie
© Siebe Riedstra, januari 2013
Handel: Dixit Dominus HWV 232
Bach: Magnificat BWV 243
Christina Landshamer (sopraan), Diana Haller (mezzosopraan), Maarten Engeltjes (altus), Maximilian Schmitt (tenor), Konstantin Wolff (bas). Chor des Bayerischen Rundfunks, Concerto Köln o.l.v. Peter Dijkstra
BR Klassik 900504 • 56' •
Live-opname: 17-19 november 2011, Prinzregententheater, München
Peter Dijkstra (1978) is al weer zeven jaar chef-dirigent van het koor van de Bayerische Rundfunk, het Groot Omroepkoor van Beieren, maar dan wat minder groot. Peter begon met zingen in het koor van zijn vader, het Roder Jongenskoor. Daar leerde hij dirigeren, en richtte hij met vrienden uit het koor het ensemble ‘The Gents’ op. Zijn formele opleiding rondde hij af aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Hij is niet alleen werkzaam in München, maar sinds 2007 ook chef van het Zweeds Radiokoor, als opvolger van zijn mentor Eric Ericson. Bij het Nederlands Kamerkoor is hij sinds jaren vaste gastdirigent. Voor iemand die nog lang geen veertig jaar oud is een carrière zonder weerga. Spijtig dat we daar op onze Nederlandse concertpodia weinig van merken.
In München krijgt Dijkstra alle kans om zich met zijn koor als dirigent te manifesteren. Laten we niet vergeten dat een koordirigent in de eerste plaats de verplichting heeft om zijn koor perfect voor te bereiden voor de deelname aan grote werken die dan gedirigeerd worden door beroemde orkestdirigenten. Voor de opening van de eigen koorserie van het seizoen 2011/2 kreeg Dijkstra de beschikking over Concerto Köln. Hij koos een programma waarin twee werken van aanstormende baroktalenten worden gecombineerd. Dixit Dominus van de 22-jarige Handel, en Magnificat van de 38-jarige Bach. Handel maakt glashelder duidelijk dat hij geboren was voor succes. Zijn Dixit schreef hij niet zoals Bach voor de eredienst in Cöthen of Leipzig. Welnee, Rome was de plek waar deze ambitieuze compositie voor dubbelkoor, solisten en strijkorkest voor het eerst tot klinken kwam.
Bachs Magnificat is het product van een iets ouder genie, en een meesterwerk zonder weerga. Een mooier Magnificat moet nog geschreven worden - wat vooral opvalt is de buitengewoon rijke instrumentatie. Niet door veel instrumenten tegelijk in te zetten, maar door in een kort tijdsbestek een onbeperkt scala aan orkestkleuren tot klinken te brengen. Een partituur waarmee de pasbenoemde cantor van de Thomaskirche te Leipzig in 1723 vastbesloten was indruk te maken. Het is hem gelukt. Uiteraard is dat op ontelbare geluidsdragers vastgelegd, de een nog mooier dan de ander. Het aardige van deze cd ligt dan ook niet in de eerste plaats in de – voortreffelijke – uitvoeringen, maar in de originele combinatie van beide werken.
Peter Dijkstra, een naam om rekening mee te houden.