CD-recensie
© Siebe Riedstra, februari 2010
 |
Francesconi: Etymo (1994) voor sopraan, electronica en ensemble - Da Capo (1985/86) voor 9 instrumenten - A fuoco (1995) voor gitaar en ensemble - Animus (1995) voor trombone en electronica.
Barbara Hannigan (sopraan), Pablo Márquez (gitaar), Benny Sluchon (trombone), IRCAM (electronica), Ensemble Modern o.l.v. Susanna Mälkki.
Kairos Sirènes 0012712KAI • 69' • (sacd)
 |
|
| Luca Francesconi |
Luca Francesconi (1956) was leerling en assistent van Luciano Berio. Van zijn leermeester erfde hij zin voor theater, gevoel voor kleur en hang naar melodie. Het belangrijkste dat hij zelf aan deze elementen heeft toegevoegd is electronische manipulatie van de klank, niet door louter versterking en vervorming, maar door bewerking via computerprogramma’s. Zo kan het gebeuren dat het begin van Animus voor trombone en electronica je het gevoel geeft dat je op het circuit van Zandvoort staat. Wat Benny Sluchin uit zijn trombone tovert grenst echt aan het ongelofelijke, en de manier waarop een en ander is opgenomen is werkelijk verbluffend, en dat geldt ook voor de ‘gewone’ stereo-opname. Barbara Hannigan opent de cd als een reïncarnatie van Cathy Berberian, in Etymo voor sopraan en groot ensemble, ook weer met electronische manipulatie. In A fuoco, quarto studio sulla memoria voor gitaar, ensemble en electronica speelt gitarist Pablo Márquez met herinneringen aan de flamengo. Deze drie werken stammen uit het midden van de jaren negentig. Van tien jaar eerder dateert Da Capo voor 9 instrumenten, waar de vervreemdende werking van electronica nog niet wordt toegepast, maar wel akoestisch wordt geïmiteerd. Alweer een veer in de hoed van Kairos - en de technici van Ircam. Voor mensen met nieuwsgierige oren.