CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, april 2013

 

   

Finzi: Dies Natalis – Prelude for Strings – Elegy – Two Sonnets – Nocturne – Farewell to Arms

James Gilchrist (tenor), Bournemouth Symphony Orchestra o.l.v. David Hill

Naxos 8.570417 • 67' •

Opname: juni 2007, Concert Hall, Lighthouse, Poole

 

 

 


De Britse componist Gerald Finzi (1901-1956) is buiten zijn landsgrenzen nauwelijks bekend. Aan de toegankelijkheid van zijn werk zal het niet liggen. In een tijd dat de muziekwereld de vernieuwingen van Stravinsky, Schönberg, Berg en Hindemith probeerde te bevatten, bediende Finzi zich van een idioom dat de eenvoud zelve is en dicht tegen Bach aanleunt. Finzi was buitengewoon erudiet in het vinden en toonzetten van teksten, en de meerderheid van zijn werken is dan ook vocaal. Twee van zijn beste werken – en dat zijn ware juweeltjes – staan op deze cd, de cantates Dies Natalis en Farewell to arms. Finzi was ontegenzeggelijk goed in één ding: melancholieke sfeermuziek. Het laatste deel van Dies Natalis en de Aria uit Farewell to arms zijn niets anders dan een twintigste-eeuwse incarnatie van Bach’ cantate Ich habe genug. Het label Naxos ontfermt zich met liefde over deze componist: dit is de vijfde cd die geheel aan zijn werk is gewijd. Behalve de beide genoemde werken vinden we op deze schijf ook nog drie orkestwerken en twee Sonnetten voor tenor en orkest. De grote troef is de solist: tenor James Gilchrist. Het is niet zozeer zijn stem als wat hij er mee doet, dat je ogenblikkelijk rechtop doet zitten. Hij zingt deze teksten niet, hij streelt ze. Daarbij is zijn tekstbehandeling onberispelijk, een tekstboekje is geheel overbodig. Het Bournemouth Symphony Orchestra en dirigent David Hill secunderen met evenveel liefde en de opname voorziet in een ideale balans tussen zang en orkest. De perfecte cd om Gerald Finzi te leren kennen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links