CD-recensie
© Siebe Riedstra, november 2021
The British Project - Mirga Grazinyté-Tyla Elgar: Sospiri op. 70 Britten: Sinfonia da Requiem op. 20 Walton: Symfonische Suite uit Troilus and Cressida (arr. Christopher Palmer) Vaughan Williams: Fantasia on a Theme by Thomas Tallis City of Birmingham Symphony Orchestra o.l.v. Mirga Grazinyté-Tyla |
Deze uitgave kwam in drie afleveringen tot stand. De werken van Britten en Walton zijn hier eerder als downloadversies besproken. Intussen heeft chef-dirigent Mirga Grazynité-Tyla om nog niet opgehelderde redenen aangekondigd haar functie in Birmingham te willen beëindigen. Het orkest heeft daarop gereageerd met een benoeming tot vaste gastdirigent, die ze dankbaar heeft aanvaard.
In het seizoen 2019/20 vierde het City of Birmingham Symphony Orchestra zijn honderdjarig bestaan met een grote Europese tournee. In de Hamburgse Elbphilharmonie kwamen drie concerten tot klinken onder de noemer The British Project. Sinds de aanstelling van chef-dirigent Mirga Grazinyté-Tyla staat het orkest onder contract bij het label Deutsche Grammophon, dat nu een eerste cd van het project uitbrengt nadat eerst downloadversies van de twee grote werken zijn verschenen: de Sinfonia da Requiem van Benjamin Britten en de symfonische suite uit de opera Troilus and Cressida van William Walton. Daarbij ging het om live-opnamen die nu worden aangevuld met twee studioregistraties uit Birmingham, Edward Elgars Sospiri en Ralph Vaughan Williams' Fantasia on a Theme by Thomas Tallis. William Walton (1902-1983) is de schepper van een klein maar uitgelezen oeuvre waarin instrumentale concertwerken een hoofdrol spelen naast een fors aantal filmscores. Tussen 1947 en 1954 ontstond Troilus and Cressida, een grand opera in drie aktes. Vijf jaar na Waltons overlijden, gaf de weduwe van de componist in samenspraak met de uitgever de opdracht aan Christopher Palmer om uit de opera een instrumentale suite samen te stellen; een schitterend werk dat hoogst zelden wordt uitgevoerd. Met een beetje goede wil zou men dit zelfs de derde symfonie van Walton kunnen noemen. In tegenstelling tot wat Erik Voermans in Het Parool beweerde is Sospiri van Elgar geen ‘verzuchting voor groot orkest' maar een intiem vignet voor strijkers, harp en harmonium. De opnamekwaliteit, zowel live als in de studio, is formidabel waarbij de Tallis Fantasia met zijn weldadig ruimtelijke opstelling in drie klanklagen een extra compliment verdient.