CD-recensie

© Siebe Riedstra, februari 2016

In januari 2015 gingen de deuren van de gloednieuwe Philharmonie de Paris voor het eerst open. Een zaal met 2400 zitplaatsen die het Orchestre de Paris voortaan zijn thuis mag noemen. chef-dirigent Paavo Järvi dirigeerde het openingsconcert, waarbij violist Christian Tetzlaff soleerde in 'Sur le même accord' - Nocturne voor viool en orkest - van Henri Dutilleux. Ter gelegenheid van de feestelijkheden verscheen bij Warner Classics deze cd van het label Erato, met live-opnamen die Järvi - chef sinds 2010 - met zijn Parijzenaren opnam in 2012/13, uiteraard nog op het oude stek, de Salle Pleyel. Henri Dutilleux (1916-2013) was zuinig op zichzelf: in de bijna tachtig jaren die hij aan het notenschrijven heeft besteed zijn er uit zijn pen niet meer dan acht uren muziek gevloeid. Niet uit luiheid, maar omdat iedere noot die hij ons wil laten horen op een goudschaaltje gewikt en gewogen wordt. Dat we nog steeds van zijn jeugdwerken kunnen genieten komt alleen maar omdat ze al in druk waren verschenen voordat hij ze het zwijgen kon opleggen. Eén van die jeugdwerken is de Eerste Symfonie uit 1951, een geniaal werk dat zo langzamerhand de status begint te verwerven die het verdient. Het Orchestre de Paris werd in 1967 opgericht door een goede vriend van Dutilleux, de dirigent Charles Munch. In de loop van zijn bestaan heeft het zich sterk gemaakt voor alle partituren van de meester. Dat is met name te horen in een verpletterende uitvoering van Métaboles, een soort Concert voor orkest in vijf adembenemende episoden. Järvi en zijn Parijzenaren laten hier voor eens en altijd horen hoe dit stuk moet klinken.

index