CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, januari 2023

Cécile Chaminade – Piano Music Vol. 1 & 2

Chaminade Vol. 1: Pierette Air de Ballet op. 41 – Etudes de Concert op. 35 – Les Sylvains in D op. 60 – Arabesque nr. 1 op. 61 – Poème provençal op. 127 – La Lisonjera op. 50 – 6 Romances sans paroles op. 76 – Thème varié in A op. 80

Mark Viner (piano)
Piano Classics PCL 10164 • 73' •
Opname: maart 2018, Westvest90, Schiedam

* * *

Chaminade Vol. 2: L'Ondine op. 101 – Pas des écharpes, 3me air de ballet op. 37 – Six pièces humoristiques op. 87 – Guitare, caprice op. 32 – Au pays dévasté op. 155 – Danse créole op. 94 – Six Etudes de Concert op. 132, 124, 118, 138, 28, 139 – Sérénade op. 29 – Lolita, caprice espagnol op. 54

Mark Viner (piano)
Piano Classics PCL 10249 • 70' •
Opname: nov. 2021, Westvest90, Schiedam

 

 

 


De Franse componiste Cécile Chaminade bekleedt samen met de Amerikaanse Amy Beach een uitzonderlijke positie in het pantheon van vrouwelijke componisten. Ze mochten zich tijdens hun leven in een grote populariteit verheugen en hun werken werden uitgegeven. In het geval van Chaminade gaat dat heel ver: de vierhonderd opusnummers die op haar naam staan werden alle gepubliceerd door de Parijse uitgever Enoch en veel titels zijn tot op de dag van vandaag verkrijgbaar. Vierhonderd lijkt veel, maar Chaminade had wel de gewoonte om bijna al haar veelal korte composities een apart opusnummer mee te geven. Haar oeuvre bestaat in de eerste plaats uit zo'n tweehonderd pianowerken en honderdvijfentwintig liederen. In toelichtingen op haar composities wordt dikwijls gewezen op de invloed die Wagner en Liszt op Chaminade zouden hebben gehad, terwijl men al luisterend tot de conclusie moet komen dat de overeenkomsten met Chopin en Saint-Saëns veel meer voor de hand liggen.

Cécile Louise Stéphanie Chaminade werd in 1857 geboren te Parijs als dochter van welgestelde ouders. Haar moeder was pianiste en zangeres en gaf haar de eerste pianolessen. Haar vader was naar de mores van die tijd fel gekant tegen een conservatoriumopleiding, die geen pas gaf voor een meisje uit de betere kringen. Op aandrang van een van de buren, George Bizet, werden privélessen bij conservatoriumdocenten wel toegestaan; compositie studeerde Cécile bij Benjamin Godard. Haar werk werd vanaf 1880 gepubliceerd en was vooral gericht op de salon. Het mocht zich al gauw in een grote populariteit verheugen, zelfs zo dat in Engeland en Amerika Chaminade fanclubs ontstonden. Die resulteerden dan weer in succesvolle concertreizen naar de betrokken landen. Merkwaardig genoeg bleef haar populariteit in haar geboorteland daarbij achter. De uitbraak van de Eerste Wereldoorlog – waarin Chaminade zich als verpleegster inzette – veroorzaakte een rem op haar muzikale activiteiten en de komst van het derde rijk bracht moeilijkheden met royalty's met zich mee. Chaminade overleed in 1944 in Monte Carlo; ze werd 86 jaar.

Chaminade zal niet de eerste componist zijn geweest die in de decennia na haar dood vrijwel totaal vergeten is, zowel op het podium als op geluidsdragers. Een doodenkele keer werden haar Concertstück voor piano en haar Concertino voor fluit uit de mottenballen gehaald en zo nu en dan verschenen een pianowerkje op recitals: de (beeldschone) Etude de Concert Automne opus 35:2, de Pas des Echarpes opus 37, La Lisonjera opus 50 en Pierrette opus 41. Opvallend zijn op de hier te bespreken uitgaven de twee series concertetudes. Daarvan is de eerste gebundeld onder het opusnummer 35; aardige bijkomstigheid is dat pianist Viner in de toelichting vermeldt dat de vierde etude, Appassionato, tevens het laatste deel is van de Pianosonate opus 21. De tweede bundel concertetudes bestaat eveneens uit zes delen, die elk een eigen opusnummer meekregen. De komst van de cd en de hernieuwde aandacht voor vrouwelijke componisten hebben Chaminade de afgelopen decennia hernieuwde belangstelling bezorgd. Op het label Hyperion verschenen een drietal cd's met pianowerken en Mark Viner presenteert hier twee cd's die gezien de nummering een vervolg zullen krijgen.

De Britse pianist Mark Viner (1989) heeft zich in korte tijd bewezen als een opmerkelijke pianovirtuoos met een al even opmerkelijke repertoirekeuze. Zijn briljante spel munt uit door een exemplarische helderheid, een sprankelend staccato en een natuurlijk rubato. Voor het label Piano Classics, een sublabel van Brilliant Classics, nam hij een aantal cd's op met werken van onder meer Liszt, Thalberg en Blumenfeld. Onlangs besprak ik hier zijn cd met de Pièces dans le Style religieux van Alkan. Hij speelde die op een naar het schijnt niet te overtreffen wijze en zorgde voor een toelichting op een al even hoog niveau. Ook hier schreef hij zijn eigen, zeer uitgebreide toelichtingen (alleen Engels). De opname werd gemaakt in de Westvestkerk te Schiedam en geproduceerd door Pieter van Winkel, chef van het label Piano Classics. De eminente registratie was in handen van diens vaste technicus, Peter Arts. Luister vooral eens naar de sublieme vertolking van de Concertetudes opus 35. Een goede reden om reikhalzend uit te zien naar Volume 3!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links