CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2018
|
Alfred Bruneau (1857-1934) was in de eerste plaats een operacomponist, met maar liefst dertien titels op zijn naam. Werken die allemaal zijn uitgevoerd en zelfs voor het overgrote deel hun première beleefden in Parijs. Ze trokken in hun tijd de aandacht door een nieuwe kijk op opera die zijn oorsprong had in Italië: verismo. Bruneau introduceerde de Franse variant ervan als realisme - gewone mensen in eigentijdse kledij bevolken het toneel. Zijn belangrijkste inspiratie vond Bruneau in de schrijver Emile Zola, die de stof voor vrijwel al zijn opera's leverde. Na diens overlijden schreef Bruneau zelf zijn libretti op basis van Zola's teksten. In de appreciatie van Bruneau's opera's heeft de Dreyfus Affaire een forse spaak in het wiel gestoken. Zowel Zola als Bruneau kozen de kant van Dreyfus, en dat heeft de reputatie van Bruneau bepaald geen goed gedaan. De opera's van Bruneau lijken voorgoed vergeten, op het operatoneel als discografisch. Een enkele aria en wat orkestrale suites zijn alles wat rest. Een afgewogen oordeel over deze componist is dus met geen enkele mogelijkheid te vellen. Een interessante inkijk in zijn werkwijze levert een cd die in 1994 werd opgenomen voor het label RCA door dirigent Jacques Mercier, met het Requiem en de eenakter Lazare. Daaruit blijkt dat Bruneau meer bezig is met tekstbehandeling dan met het verzinnen van memorabele melodieën. Uit de orkestrale fragmenten van zijn opera's die hier zijn opgenomen blijkt het tegenovergestelde. Bruneau manifesteert zich hier op een manier die herinnert aan de Italiaan Mascagni. Pakkend, melodieus, uitstekend georkestreerd en geen seconde te lang. Met één uitzondering: het ballet La Légende d'or waarmee de opera Messidor opent is met een lengte van een half uur een hele zit. Het label Naxos doet ons een plezier met deze gulle presentatie van het orkestrale genie Bruneau, maar het is tevens verantwoordelijk voor een merkwaardige doublure. In 1992 verscheen op het label Marco Polo (een dochter van Naxos) een cd met exact hetzelfde repertoire, gedirigeerd door James Lockhart bij het Staatsorchester Rheinische Philharmonie. Die uitgave is nog steeds volop verkrijgbaar, en eerlijk gezegd is de orkestkwaliteit in Koblenz een haartje beter dan in Barcelona, maar de opnamekwaliteit in Barcelona is stukken beter. index |
|