CD-recensie
© Siebe Riedstra, december 2022 |
De Zweedse dirigent Herbert Blomstedt (1927) is een fenomeen. Met zijn 95 jaren is hij veruit de oudste praktiserende dirigent met een volle agenda. In zijn lange carrière heeft hij chefschappen vervuld bij onder meer de Staatskapelle Dresden en het San Francisco Symphony Orchestra, en van 1998 tot 2005 was hij Gewandhauskapellmeister in Leipzig. Het spreekt vanzelf dat hij in Leipzig het grote repertoire heeft opgenomen, en het is al even vanzelfsprekend dat hij als negentiger met de titel eredirigent naar Leipzig terugkeerde om voor een tweede keer de symfonieën van Brahms vast te leggen. De beide eerste symfonieën kwamen in 2020 en 2021 uit, en zijn hier door Aart van der Wal besproken; nu verschijnt een welgevulde schijf met de derde en de vierde. Vergelijking met de vroegere opnamen die hij met het Gewandhausorchester vastlegde leert dat Blomstedt nog steeds het beste uit dit topensemble weet te halen, maar dat je dat vooral hoort in de middendelen, waar hij de solisten uit het orkest hun gang kan laten gaan. In de hoekdelen horen we in de oudere opname een dirigent die zijn visie krachtiger weet over te brengen, wat vooral blijkt uit een stuwende ritmische energie. Dit zijn overigens geen live-registraties, de opnamesessies vonden plaats in april 2021 in het Gewandhaus te Leipzig. Op YouTube komt Blomstedt aan het woord over de Derde Symfonie, ter gelegenheid van een uitvoering met het Koninklijk Concertgebouworkest. Hij legt daar en passant uit waarom deze symfonie door veel dirigenten gemeden wordt. "Mijn collega Hans Schmidt-Isserstedt, een man met een groot gevoel voor humor, vertelde me ooit: Kann man gar nicht spielen. Schliesst pianissimo." index |
|